Brussel – Op 10 mei vond dus de zitting van de Raadkamer plaats die moest beslissen over het al dan niet vervolgen van 12 anarchisten voor terrorisme.

De zitting liep een beetje in het honderd vermits de rechter de kwestie van de taal opwierp waarin het eventuele proces gevoerd zou worden. Inderdaad, alle mogelijke beklaagden hebben niets verklaard tijdens hun ondervragingen, maar een meerderheid van hen heeft niets verklaard… in het Nederlands ! Evenwel werd de procedure verdergezet in het Frans… Ze konden er niet aan uit over hoe ze dit “probleem” voor de moment konden regelen, en aldus werd de zitting uitgesteld. Er werd voorlopig nog geen nieuwe datum vastgelegd.

De beklaagden staan dus nu met beide voeten in een nieuwe fase van “juridische tijdsrekening”. We moeten evenwel een oogje gericht houden op heel deze zaak – zonder alarmistisch te gaan doen – en het gerecht niet toelaten om haar werk stilletjes te verrichten zonder dat er solidariteit getoond wordt met deze kameraden.

Trouwens, ook al dateren de feiten van enkele jaren geleden, de wereld is ondertussen nog niet zo veel veranderd en het is altijd de moment om te revolteren!

Revolteren, ook nu, of het nu na de revoltes in de gevangenissen is die op deze moment plaatsvinden, tegen de schande die de zogenaamde “45 uren-wet” is, in solidariteit met het verzet in de gesloten centra, tegen de alsmaar moeilijker levensomstandigheden of de dagelijkse vernederingen die ons opgelegd worden door de burgermoraal… Het ontbreekt niet aan redenen, noch aan gelegenheden.

Solidariteit in strijd.

Overgenomen van https://lalime.noblogs.org