IWW’s in Texaanse gevangenissen plannen stakingen begin april

Texaanse gevangenen aangesloten bij de vakbond Industrial Workers of the World (IWW) hebben aangekondigd dat ze vanaf maandag 4 april het werk neerleggen als hun eisen niet ingewilligd worden.

De gevangenen in Texas zijn geïnspireerd door een groeiende golf van stakingen in gevangenissen in Alabama, Georgia en Californië om slavernij in de gevangenis te beëindigen en een halt toe te roepen aan de overbevolking in de gevangenissen. De gevangenen zeggen dat het nu hun beurt is, en zijn aangesloten bij de IWOC (“Incarcerated Workers Organizing Committee”) van het IWW, de eerste wijdverspreide poging voor een vakbond onder gevangenen in jaren, met meer dan 750 leden over gans de USA.

“Dit verhaal is niets nieuw”, zegt Nicholas Onwukwe, ex-gevangene en co-hoofd van de IWOC. “Texas runt een slavenbeleid. Ze werken samen met bedrijven om handig gebruik te maken van de lage lonen en houden de uitgaven zo laag mogelijk door mensen te dwingen in onveilige werkomstandigheden. Maar gevangenissen kunnen niet draaien zonder de arbeid van gevangenen. Verandering zit er aan te komen omdat er een massabeweging van gevangenen aan het ontstaan is, een beweging die niet zal stoppen tot gevangenisslavernij afgeschaft is.”

IWOC-gevangenen in Texas hebben eisen voor hun staking gecommuniceerd naar de buitenwereld, samen met een oproep tot solidariteit. Ze eisen betere leef- en werkomstandigheden in de Texaanse gevangenissen. Hun vijf belangrijkste eisen bestaan uit :

  1. Probatie – ze eisen een systeem waarin de gevangene vrijgelaten wordt na zijn minimumstraf uitgezeten te hebben, tenzij er geldige, objectieve redenen zijn om dat niet toe te staan. Deze redenen mogen bv. slecht gedrag in de gevangenis inhouden, maar hun misdrijf zelf (waarvoor ze in de gevangenis zijn beland) of eender welke andere reden die de gevangene niet meer kan veranderen vanaf dat hij opgesloten zit, zijn geen geldige redenen om vroegtijdige vrijlating te weigeren.
  2. Intrekking van de 100 dollar medisch voorschot – in Texas moeten gevangenen 100 dollar kunnen betalen indien ze medische hulp verzoeken. Het onderliggende motief hiervoor was om gevangenen te ontmoedigen om medische hulp te vragen. Medische hulp is een basis mensenrecht en aangezien de gevangenen in Texas niet betaald worden voor hun arbeid, is het fundamenteel oneerlijk en onproductief om zo’n hoog bedrag te vragen voor medische hulp.
  3. Het recht op legale bijstand tijdens voorarrest – de huidige structuur, ontwerp en werking van het Texaanse systeem stelt dat een behoeftige gevangene in Texas geen recht heeft op bijstand om een geldige klacht neer te leggen in verband met ineffectieve legale bijstand tijdens hun proces. Ze eisen dat deze wet veranderd wordt.
  4. “TOCJ Oversight Committee” – een wetsvoorstel dat de voorbije jaren meerdere keren op tafel is gelegd, maar nog niet is goedgekeurd. Dit wetsvoorstel houdt een restructurering in van de werkwijze om een klacht neer te leggen door gevangenen, en creëert een onafhankelijk comité om hun klachten te onderzoeken. Dit comité bezit uitzonderlijke onderzoeksbevoegdheden, zoals de mogelijkheid tot een inspectie in de gevangenis zonder voorafgaande kennisgeving.
  5. Humane leefomstandigheden en behandeling – de gevangenen blijven mensen. Ze hebben het recht om met waardigheid en respect behandeld te worden. Ze hebben het recht op veilige leefomstandigheden. Ze eisen dat TDCJ ze noodzakelijke veranderingen doorvoert om te zorgen dat de gevangenen air-conditioning hebben tijdens de warme zomers, fatsoenlijke medische hulp, voldoende en voedzame maaltijden, een gelimiteerd gebruik van isoleercellen, het repareren van lekkende daken en bestrijden van ongedierte, … , en alle andere omstandigheden en behandelingen die in strijd zijn met de mensenrechten.

Jocelin Johnson, de verloofde van een Texaanse gevangene én voormalig cipier, heeft het misbruik met eigen ogen gezien : “een cipier heeft maanden geleden ‘per ongeluk’ het topje van mijn verloofde zijn vinger afgesneden, maar de klachten gaan nergens naartoe.”

De IWW is een vakbond die openstaat voor alle arbeiders, inclusief gevangenen. De IWOC werkt met de families van gevangenen en met vakbondsleden in de USA om steun voor de staking te genereren, in de vorm van publieke druk en steun op sociale media.

Meer info (Engelstalig) te vinden op https://iwoc.noblogs.org .

This entry was posted in USA. Bookmark the permalink.