Landelijk kraaknieuws

Protest-kraak in Maastricht

Afgelopen zaterdag hebben +/- 70 krakers het leegstaande pand op de hoek van de Boschstraat in Maastricht bezet. Dit pand heeft jarenlang dienst gedaan als gekraakt politiek- en cultureel centrum waar tal van activiteiten werden georganiseerd. Het moest wijken voor een toneelgroep en vervolgens de uitbreiding van de naastgelegen Muziekgieterij. Ontruiming volgde, niet lang nadat ook het aansluitende gekraakte hotel werd ontruimd. Drie jaar later staat het pand echter nog steeds leeg. Dat terwijl er al zoveel leegstand is en meerdere Maastrichtse kraakpanden met ontruiming worden bedreigd.

De kraak is maar van korte duur, plannen lijken immers nu echt plaats te gaan vinden en het is de bedoeling van de krakers om een discussie te openen over leegstand en gebruik hiervan. De hele dag staan er discussies, muziek en gezamenlijke diners op het programma. Het pand word ook toegevoegd aan de lopende kunsttour. De kraak kan, hoewel er ook discussie is binnen de kraakbeweging over de duur van de kraak, op veel sympathie rekenen.

De bewoners en activiteiten welke waren gehuisvest binnen het pand, bekend in Maastricht als de Mandril, hebben na de ontruiming hun toevlucht gezocht in een ander kraakpand enkele straten verder. Nu, voor 1 dag, zijn zij weer terug en herinneringen worden boven gehaald. In de avond vertrekt iedereen weer en sluit de deur van het pand opnieuw. Voor hoelang?

Mandril: http://mandril-maastricht.org/





Bron: https://www.indymedia.nl/node/40459

Amsterdam: Wij Zijn Hier kraakt Haardstee 9-11 in Zuid-Oost

Vandaag hebben wij, een groep van 25 vluchtelingen van het vluchtelingencollectief ‘Wij Zijn Hier’ het pand met adres Haardstee 9-11 in Amsterdam Zuid-Oost in gebruik genomen.

Wij voelen ons gedwongen om op deze manier huisvesting te vinden omdat er behalve nachtopvang geen andere opties voor ons zijn. De nachtopvang, beter bekend als BBB, zit vol, heeft inmiddels wachtlijsten en dwingt ons om overdag op straat te zwerven zonder geld. Het geeft veel stress en we weten eigenlijk niet eens waar we naar het toilet kunnen gaan zonder geld. Ook als we ziek zijn moeten we de straat op. De nachtopvang geeft geen rust en zelfbeschikking. Er wordt ons verteld wanneer en wat we moeten eten, zelf koken is niet mogelijk. De ruimte waar we eten is veel te klein voor 90 mensen, dit geeft spanning. We doen ons best om geduldig en rustig te blijven, maar eigenlijk maakt het ons wanhopig. Het voelt als een gevangenis, ons gevoel van vrijheid en menselijke waardigheid wordt ons ontnomen. Daarom betrekken we leegstaande panden die niet in gebruik zijn. In ieder geval hebben we dan dag en nacht huisvesting en kunnen we ons mens voelen.

We hebben de Gemeente Amsterdam de afgelopen 4,5 jaar steeds onze situatie uitgelegd en gevraagd om ons te helpen met basale voorzieningen zoals onderdak voor dag en nacht. Maar omdat de gemeente vindt dat het de landelijke overheid is die dit probleem moet oplossen, wil de gemeente niet verder gaan dan het bieden van BBB voor een maximaal aantal mensen en zonder begeleiding naar toekomstmogelijkheden. Wat we nodig hebben is de mogelijkheid om een normaal leven op te bouwen, zoals ieder mens dat wil. Om aan een betere toekomst te kunnen werken, is het nodig om een beetje tot rust te kunnen komen. Velen van ons werken aan een hernieuwde asielaanvraag. De voorwaarden die hiervoor gesteld worden zijn niet makkelijk. Maar we weten dat het mogelijk is als we de kans krijgen; van de Wij Zijn Hier groep hebben inmiddels meer dan 80 personen alsnog een verblijfsvergunning gekregen.

Wij Zijn Hier leeft nu in meerdere kleinere woongroepen, niet meer zoals voorheen in groepen van meer dan 100 personen. Kleinere groepen maakt het samenleven makkelijker. We zijn een groep van ongeveer 25 en zullen met respect voor onze buren in ons nieuwe onderkomen gaan wonen.

We hebben in het verleden regelmatig goede afspraken kunnen maken met pandeigenaren. We hopen hier te kunnen verblijven zolang het gebouw geen nieuwe concrete bestemming heeft.

We verwelkomen de buren ons te bezoeken en kennis te maken. En we hopen solidariteit te ontvangen van de buurt.

Geen mens zou uitgesloten mogen worden van de maatschappij.

Wij Zijn Hier
http://wijzijnhier.org/

Amsterdam: Wij Zijn Hier wint rechtzaak en kan tot 3 juli in de Vluchtlumumba blijven

Gisteren heeft de Somalische groep van Wij Zijn Hier een rechtzaak gewonnen tegen de Staat der Nederlanden met betrekking tot hun verblijf aan de Florijn 8-11 in Amsterdam-Zuidoost. De autoriteiten hadden de onmiddellijke ontruiming aangekondigd van deze locatie, de ‘Vluchtlumumba’, die de groep op 9 april dit jaar had betrokken. Echter, hun verzoek te mogen te blijven tot het einde van de Ramadan is ingewilligd door de Rechtbank in Amsterdam.

De groep bestaat uit 20 mannen die al lange tijd in Nederland verblijven. Sommigen van hen zijn hier al meer dan 20 jaar, zonder de mogelijkheid om terug te gaan, of een normaal leven op te bouwen in Nederland. Nadat ze onruimd werden uit een vorige locatie eind vorig jaar, hebben ze ruim vier maanden op straat geleefd. Aangezien meerdere van hen met gezondheidsproblemen kampen en ze meer tijd nodig hadden een andere plek te vinden, had de groep besloten de huidige locatie niet te gaan verlaten, maar te eisen te mogen blijven tot 3 juli.

De rechtbank heeft gisteren geoordeeld dat het belang van de Staat om te ontruimen minder weegt dan het recht op huisvesting van de bewoners tot 3 juli. “De bewoners dient nog een korte termijn te worden gegund om andere woonruimte te vinden. Daarbij is in aanmerking genomen dat eisers behoren tot een kwetsbare groep uitgeprocedeerde asielzoekers met een uitzichtloos bestaan in Nederland, waarvan aannemelijk is dat die na de ontruiming (wederom) op straat zal komen te staan.”

De Somalische groep is tevreden dat hun moeilijke situatie gedeeltelijk door de rechtbank wordt erkend. “Voor nu zijn we blij, en opgelucht. Het is een grote overwinning voor Wij Zijn Hier. Verder zullen we inderdaad het gebouw op 3 juli verlaten, als beloofd. We willen geen problemen veroorzaken, maar hebben alleen een acceptabele plek om te wonen nodig.”

Vanaf 3 juli staat de groep echter weer op straat, terwijl de nachtopvang van de gemeente, de bed-bad-brood-regeling, nog steeds vol is. Het is overigens ook geen oplossing, omdat mensen dan overdag nog steeds op straat moeten zwerven . “We roepen nog altijd op onze problematische situatie te veranderen. We hebben een status nodig voor onze basale mensenrechten en een plek om te wonen op de lange termijn”, aldus de groep. Sinds het begin van Wij Zijn Hier hebben al meer dan 80 van haar leden een officiele status toegekend gekregen.

“We danken de rechter voor het serieus nemen van ons verhaal en de wijze en menselijke beslissing, en onze advocaat en vrijwilligers voor hun hulp. We staan in solidariteit met de andere groepen van Wij Zijn Hier en wensen iedereen een gelukkige Ramadan.”

https://www.indymedia.nl/node/40356

Amsterdam: Twee huizen op de Minckelersstraat herkraakt

Twee huizen in de wijk Jeruzalem / Tuindorp Frankendael (Amsterdam) zijn vandaag herkraakt. Deze huizen aan de Minckelersstraat heeft woningbouwcorporatie Rochdale leeg laten staan sinds de ontruiming van de vorige krakers in januari 2017.

De buurt bestaat uit een mix van sociale huur- en vrije sector-huizen, en het gehele gebied wordt gerenoveerd of gesloopt en herontwikkeld. De vorige krakers ontvingen van Rochdale rechtszaakpapieren van Rochdale waarin hun plannen voor de nu herkraakte panden werd uitgelegd – ze zouden worden gebruikt als modelwoning, waarmee aan de bewoners kon worden getoond hoe de renovaties eruit zouden komen te zien. Dit is echter nooit gebeurd, de huizen werden alleen maar dichtgetimmerd en bleven leegstaan.

Volgens Rochdales conceptplan voor de renovaties (gedateerd maart 2017) bestaat er reeds een modelwoning elders in de wijk. De bewoners van het betreffende blok (C&F) hebben in maart de mogelijkheid gehad deze te bekijken. In andere woorden zijn de vorige krakers ontruimd voor geen andere reden dan leegstand.

Het plan van Rochdale is aan te vangen met de bouw van dit blok in september 2017, maar het lijkt erop dat ze nog bezig zijn met de renovatieplannen overeen te stemmen met de bewoners. In de tussentijd geven ze ter kennis dat leegstaande panden die niet voor antikraak zullen worden gebruikt juist onbewoonbaar zullen worden gemaakt. Ze stellen dat dit zal worden bewerkstelligd door nutsvoorzieningen te vernietigen en/of de huizen dicht te spijkeren.

Wij vinden dit volledig onacceptabel in de huidige huisvestingscrisis, zeker aangezien het nog niet helder is of de bouw überhaupt zal beginnen in september. Daarbij hebben de huidige bewoners van het blok hun ontevredenheid met Rochdales handelen tijdens het gehele proces laten horen, en zijn anderen wiens huizen al zijn gerenoveerd niet tevreden met de resultaten.

In 2010 kreeg huizenblok C+F een monumentale status door zijn historische waarde van de naoorlogse heropbouwperiode. Deze status was het resultaat van een bewonersinitiatief en was bedoeld om hun huizen te beschermen, aangezien de oorspronkelijke plannen sloop van het blok zou betekenen. In 2014 werd Rochdale ervan beschuldigd deze status te misbruiken door fors hogere huurprijzen te vragen aan nieuwe bewoners (712 euro per maand), enkel en alleen omdat het blok nu monumentaal is.

In een breder perspectief zien we een groot probleem met het feit dat woningbouwcorporaties zoals Rochdale hun sociale woningvoorraad verkleinen door huizen in de vrije sector te plaatsen. Er is al niet genoeg sociale huur voor degenen die het nodig hebben, en wachtlijsten in Amsterdam overschrijden gemakkelijk de grens van 10 jaar. In een dergelijke toestand is het onacceptabel om de sociale woningvoorraad te verkleinen ten bate van winst uit de vrije sectormarkt.

Wij hebben, net als velen, huisvesting nodig, en we vinden het belachelijk dat Rochdale deze huizen heeft laten leegstaan volgend op de ontruiming van de eerdere krakers en dat het erop lijkt dat ze geen intentie hebben deze leegstand op te lossen. Hierom en om de redenen zoals hierboven omschreven – en onze eigen huisvestingsnood – hebben we vandaag de huizen op de Minckelersstraat herkraakt.

https://www.indymedia.nl/node/40010

Precair wonen in Tsjechië

Kuncovka, een appartementencomplex op 10 minuten tram van het centrum van Brno, de 2e stad van Tsjechië met een welvarend centrum. Een vijfjarig meisje laat op het veldje bij de voordeur haar “hond”, een kapotte DVD-speler, uit. De “hondenriem” is het elektriciteitssnoer. Binnen zit een groep van 15 mensen in een kamertje van 18m2, de grootste kamer van het appartement. Tussen de bespreking door spelen kinderen met kartonnen dozen, speelgoed is niet te zien. De meubels zijn 4 stoelen, 2 tafeltjes en een dubbelgevouwen matras. In de badkamer wordt koffie en thee gezet, een keuken is er niet.

Julek is onze gastheer. Hij is bewoner van 1 van de 48 appartementen in het complex. Hij vertelt ons dat de verkrotte appartementen van 30m2, zonder keuken, worden verhuurd voor 10500 kronen (ongeveer 400 euro) per maand. Afgelopen winter heeft de eigenaar de verwarming niet aangezet. Zo weet hij nog meer winst te maken. Regelmatig perst hij de bewoners af door de elektra uit te zetten. Voor 750 kronen (30 euro) zet hij dan de elektra weer voor een dagje aan.

De contracten voor de bewoners zijn geen gewone huurcontracten. Het zijn maandcontracten die de eigenaar stilzwijgend verlengd, ondanks dat deze illegaal zijn volgens de Tsjechische wet. Als je kritiek hebt op de eigenaar, de afpersing of erbarmelijke staat van het gebouw wordt je contract niet verlengd. Als de eigenaar een slecht humeur heeft geeft hij geen betalingsbewijs voor de huur, waardoor je je huursubsidie kwijtraakt.

Als jouw contract niet verlengd wordt wacht de eigenaar tot je even de deur uit bent. Hij breekt je deur open en sluit zijn valse hond op in jou appartement. De hond is zo afgericht dat hij je aanvalt als je probeert terug jouw appartement in te gaan. Terwijl jij abrupt dakloos bent geworden sloopt de hond binnen al jouw spullen. Rechters komen er niet aan te pas.

We lopen met Julek een rondje door het complex. Alle bewoners ontvangen ons hartelijk en laten meteen een waslijst aan onderhoudsproblemen zien. Vrijwel alle appartementen hebben grote schimmelplekken en de meeste deuren en badkamers vallen van ellende uit elkaar. In de gangen hangt overal open elektra en bij het trappenhuis liggen de ramen onder de trapleuning eruit waardoor spelende kinderen zomaar van de eerste verdieping naar buiten kunnen vallen. De kelder kunnen we niet in, want daar sluit de eigenaar zijn hond op als hij niet bezig is met ontruimen.

Waarom blijf je hier? Je bent Roma en woont in een stad met maar enkele tientallen sociale huurwoningen. Door vooroordelen en racisme verhuren de meeste particuliere eigenaren niet aan Roma. Het gat in de markt wordt gevuld door mensen zoals Robert Hrdina, blanke witteboordencriminelen. De politie treedt nauwelijks tegen hen op; bij een conflict tussen Roma en blanken nemen ze aan dat het wel de schuld van de Roma zal zijn. Het strafblad van de witteboordencriminelen doet daar niks aan af.

In Kuncovka gebeurt iets nieuws. De bewoners, “Chceme bydlet” (Wij willen huizen) en de activisten van Aslido Action Homeless Group from Ostrava hebben zich verenigd en bieden verzet. Na het opzetten van een alarmlijst is de intimidatie door de eigenaar afgenomen. Met posters in de gangen worden de bewoners geïnformeerd over hun rechten. Het bewonerscollectief is sinds kort in gesprek met de gemeente in de hoop dat zij of de gemeente het complex kunnen kopen en omvormen naar sociale huurwoningen.

Twee activisten van de Bond Precaire Woonvormen zijn deze week op bezoek bij “Chceme bydlet” en Aslido. Aslido is een sociaal huisvestingsnetwerk, dat strijdt om een landelijk sociaal huisvestingssysteem op te zetten en wetgeving rond dit thema te verbeteren. Tijdens dit bezoek worden ideeën en actietactieken uitgewisseld en wordt er deelgenomen aan acties. Het bezoek vindt plaats dankzij de European Coalition for the Right to Housing and the City. Het doel van deze coalitie is om een effectievere vuist te kunnen maken tegen multinationals en Europees beleid dat zich richt op gentrificatie en het uithollen van bewonersrechten.

Bij vertrek komt de eigenaar dreigend op ons aflopen. Hij zegt iets in het Tsjechisch, maar heeft snel door dat wij geen Tsjechisch spreken. Voordat hij vlucht naar zijn zwarte SUV die drie straten verderop geparkeerd staat, zegt hij met een brede grijns: “You want to buy this building?”

Bron: https://www.indymedia.nl/node/39926

Den Haag: Spui 275A/277 in de haagse binnenstad gekraakt

Vandaag 24/04/2017, hebben wij de panden aan Spui 275A/277 na jarenlange leegstand weer in gebruik genomen.

Wij hebben besloten tot de daad van kraken over te gaan omdat wij als inwoners van Den Haag het onacceptabel vinden dat er in tijden van woningnood er diverse panden in Den Haag leeg staan ten behoeve van mogelijk speculatieve winst van de eigenaren. Een stad is er voor de inwoners van de omgeving en niet voor het winstbejag van kapitaalkrachtige elementen. “Dat kraken sinds oktober 2010 gecriminaliseerd is zegt ons niks” aldus een van de krakers, “het middel kraken mag dan wel illegaal zijn, ons inziens is het een legitiem actiemiddel wat voor direct resultaat zorgt, het bestrijd leegstand en voorziet in woonruimte”.

De laatst bekende plannen voor de panden gelegen aan Spui 275A/277 is dat het gesloopt zou worden opdat er een hotel gerealiseerd kan worden in plaats van het te renoveren naar betaalbare woonruimtes in een steeds verder gentrificeërende stad. Hieruit blijkt wederom dat het de eigenaren om winst te doen is waarbij het maatschappelijk belang het onderspit delft. Waar de gemiddelde Hagenees jarenlang op een wachtlijst moet staan voor een betaalbare woonruimte in aanmerking te komen; worden speculatieve eigenaren geen strobreedte in de weg gelegd om hun winsten na te streven.

Wij achten het onacceptabel dat er leegstand blijft voortbestaan terwijl er mensen zijn die naarstig op zoek zijn naar ruimte om in hun primaire behoeftes te voorzien, te weten woonruimte.

Wij zijn doelbewust overgegaan tot de daad om de panden te betreden en zodoende een oplossing te creëren voor onze eigen precaire situatie maar ook om de systematische problematiek omtrent woningnood en leegstand zichtbaar te maken.

Opdat we geen Haagse binnenstad met alleen maar kâwhe kak willen!
Tegen speculatieve winst en bouw van hotels voor rijke toeristen!
Betaalbare woonruimte voor Hagenezen in de binnenstad!
KRAKEN GAAT DOOR!

Bron: https://www.indymedia.nl/node/39923

Den Haag: 20-4-2017, Steun de De Vloek activisten!

Op donderdag 20 april zal er een hoger beroep zitting plaatsvinden in Den Haag i.v.m. de kraakactie van het een oud belastingkantoor te Den Haag tijdens het actieweekend voor de vloek in december 2014. Dertien mensen worden nu nog steeds vervolgd. Hun rechtszaak zal plaatsvinden in het paleis van justitie aan de Prins Clauslaan 60 te Den Haag om 9:00. Kom naar de rechtszaak en steun de actievoerders.

De strijd voor vrijplaats de vloek heeft anderhalf jaar geduurd. In dit tijdsbestek zijn er veel acties geweest in de vorm van een actiecampagne voor het behoud van de vrijplaats. De acties verschilden in karakter en vorm van aanpak, zo werden er demonstraties gelopen (zowel aangemeld als spontaan), werd de Scheveningse pier bezet, is het ouwe belastingkantoor bij Holland Spoor gekraakt om leegstand in Den Haag aan te kaarten en is er protest geweest bij de Volvo Ocean Race om te strijden tegen de veryupping van Scheveningen. Sommige van deze acties liepen uit op aanhoudingen en ook op gerechtelijke vervolgingen. Een deel van de zaken is al definitief afgehandeld zoals die van de bezetting van de pier die resulteerde in een vrijspraak, anderen lopen nog steeds.

Steun
De mensen die voor de vloek gestreden hebben verdienen alle steun wanneer ze het risico lopen bestraft te worden door de autoriteiten. Daarom roepen wij op om naar de rechtszaak van aanstaande donderdag te komen. Naast de vervolging voor de bezetting bij Holland Spoor loopt er ook nog een schadevergoedingsclaim tegen de vloek 10. De 10 mensen die tot het laatste weerstand hebben geboden tegen de verdrijving van De Vloek zijn veroordeeld tot het betalen van 33,000 euro aan zogenaamde ‘kosten’ voor de ontruiming. Hiervoor is al een inzamelingsactie gestart.Naast financiële en morele steun, die beiden van harte welkom zijn, zijn er talloze manieren om je solidair op te stellen met de actievoerders van De Vloek.

Tijdens de anderhalf jaar lange campagne voor De Vloek is altijd benadrukt dat de strijd groter was dan De Vloek alleen. Het was een strijd voor autonome ruimtes, vrije ruimtes die de mogelijkheid tot zelforganisatie bieden, tegen de veryupping en de uitverkoop van de stad door het kapitalisme en in het algemeen een strijd voor een vrijere en meer gelijkwaardige samenleving. Dit is een soort strijd die al vele malen eerder is gevoerd over de hele wereld, die nu nog gestreden wordt. Daarom zijn de vervolgingen van de actievoerders van De Vloek ook groter dan de specifieke zaken waarmee zij nu geconfronteerd worden. Wereldwijd voeren mensen dezelfde strijd, sommigen worden vervolgd anderen niet, sommigen worden veroordeeld en anderen niet. De vorm van steun de het meest in het kader past van wat vrijplaats De Vloek was is de strijd voor vrijplaatsen zelf!

Steun de aangeklaagden! Steun De Vloek 10!

Verdedig autonome ruimtes!

Kraken Gaat Door!

https://autonomendenhaag.wordpress.com/2017/04/18/20-4-2017-steun-de-de-vloek-activisten/

Amsterdam: Vluchtelingen Wij Zijn Hier kraken weer in Diemen

Vandaag 17 april 2017 hebben wij, een groep vluchtelingen van vluchtelingencollectief ‘Wij Zijn Hier’ het pand met adres Nienoord 2 te Diemen in gebruik genomen.

Wij voelen ons gedwongen om op deze manier huisvesting te vinden omdat er behalve nachtopvang geen andere opties voor ons zijn. De nachtopvang, beter bekend als BBB, zit vol, heeft inmiddels wachtlijsten en dwingt ons om overdag op straat te zwerven zonder geld. Het geeft veel stress en we weten eigenlijk niet eens waar we naar het toilet kunnen gaan zonder geld. Ook als we ziek zijn moeten we de straat op. De nachtopvang geeft geen rust en zelfbeschikking. Er wordt ons verteld wanneer en wat we moeten eten, zelf koken is niet mogelijk.

We kunnen ook niet zelf bepalen wanneer we naar bed gaan, om 22 uur moet het helemaal stil zijn, alsof we kleine kinderen zijn. De ruimte waar we eten is veel te klein voor 90 mensen, dit geeft spanning. We doen ons best om geduldig en rustig te blijven, maar eigenlijk maakt het ons wanhopig. Het voelt als een gevangenis, ons gevoel van vrijheid en menselijke waardigheid wordt ons ontnomen.

Daarom betrekken we leegstaande panden, waar niemand iets mee doet. In ieder geval hebben we dan dag en nacht huisvesting en kunnen we ons mens voelen. We willen niet verzorgd worden, we willen de mogelijkheid krijgen voor onszelf te zorgen. Samen proberen we er het beste van te maken.

We hebben de Gemeente Amsterdam de afgelopen 4,5 jaar steeds onze situatie uitgelegd en gevraagd om ons te helpen met basale voorzieningen zoals onderdak voor dag en nacht. Maar omdat de gemeente vindt dat het de landelijke overheid is die dit probleem moet oplossen, wil de gemeente niet verder gaan dan het bieden van BBB voor een maximaal aantal mensen en zonder begeleiding naar toekomstmogelijkheden. Wat we nodig hebben is de mogelijkheid om een normaal leven op te bouwen, zoals ieder mens dat wil. We willen leven zonder angst.

Om aan een betere toekomst te kunnen werken, is het nodig om een beetje tot rust te kunnen komen. Velen van ons werken aan een hernieuwde asielaanvraag, de voorwaarden die hiervoor gesteld worden zijn niet makkelijk. Maar we weten dat het mogelijk is als we de kans krijgen; van de Wij Zijn Hier groep hebben inmiddels 82 personen alsnog een verblijfsvergunning gekregen.

Wij Zijn Hier leeft nu in meerdere kleinere woongroepen, niet meer zoals voorheen in groepen van meer dan 100 personen. Kleinere groepen maakt het samenleven makkelijker. We zijn een groep van ongeveer 50 en zullen met respect voor onze buren in ons nieuwe onderkomen gaan wonen. Het pand bevindt zich op een terrein waar in een ander pand o.a. een organisatie zetelt welke zorg verleent aan (ongedocumenteerde) vluchtelingen die te kampen hebben met psychisch trauma.

We hebben in het verleden regelmatig goede afspraken kunnen maken met pandeigenaren. We hopen hier te kunnen verblijven zolang het gebouw geen nieuwe bestemming heeft.

We verwelkomen de buren ons te bezoeken en kennis te maken. En we hopen solidariteit te ontvangen van de buurt.

Geen mens zou uitgesloten mogen worden van de maatschappij.

bron: http://wijzijnhier.org/uncategorized/vluchtelingen-wij-zijn-hier-kraken-weer-in-diemen/

Zaandam: Leegstand opnieuw aangepakt

Mooi wonen hoeft niet duur te zijn!

Zaterdag 8 april 2017 is een pand gekraakt aan de Cornelis Ouwejanstraat, gelegen aan het Noordzeekanaal in Zaandam.
Het pand staat al geruime tijd leeg, zo is er ook veel leegloop geconstateerd bij andere panden in de straat. Geruchten zijn er dat in de toekomst in dit gebied een grote bouwmarkt gerealiseerd zal worden. Dat betekent dus weer meer plek voor winkelgiganten en minder plek voor betaalbaar wonen.
Maar zoals de vorige pandgebruiker al aantoonde op de voorgevel: mooi wonen hoeft niet duur te zijn. Daarom vinden wij dat kraken van dit pand een goede oplossing is voor het tegengaan van de wijdverspreide leegstand en de alsmaar groeiende woningnood.
Politie Zaandam is zondagmiddag om 17.00 op de hoogte gesteld en in overeenstemming weer vertrokken.
Het pand zal gebruikt worden voor bewoning en sociale activiteiten.

Indymedia https://www.indymedia.nl/node/39538

Amsterdam: Wij Zijn Hier in de Vlucht Lumumba

Vandaag hebben wij, een groep van vluchtelingencollectief ‘Wij Zijn Hier’ 2 woningen aan de Patrice Lumumbastraat 8-10 in gebruik genomen. We noemen ons nieuwe onderkomen in Amsterdam Zuidoost: Vlucht-Lumumba.

Onze groep bestaat uit 20 vluchtelingen uit Somalië. De situatie in Somalië is zeer slecht, daar bestaat geen twijfel over. We snappen niet dat Nederland denkt dat wij veilig terug kunnen gaan naar Somalië. We staan in Nederland al jaren op straat en mogen niet werken.

Wij voelen ons gedwongen om op deze manier huisvesting te vinden omdat er behalve nachtopvang geen andere opties voor ons zijn. De nachtopvang, beter bekend als BBB, zit vol, heeft inmiddels wachtlijsten en dwingt ons om overdag op straat te zwerven zonder geld. Het geeft veel stress en we weten eigenlijk niet eens waar we naar het toilet kunnen gaan zonder geld. Ook als we ziek zijn moeten we de straat op.

De nachtopvang geeft geen rust en zelfbeschikking. Er wordt ons verteld wanneer en wat we moeten eten, zelf koken is niet mogelijk. We kunnen ook niet zelf bepalen wanneer we naar bed gaan, om 22 uur moet het helemaal stil zijn, alsof we kleine kinderen zijn. De ruimte waar we eten is veel te klein voor 90 mensen, dit geeft spanning.

We doen ons best om geduldig en rustig te blijven, maar eigenlijk maakt het ons wanhopig. Het voelt als een gevangenis, ons gevoel van vrijheid en menselijke waardigheid wordt ons ontnomen.

Daarom betrekken we leegstaande panden, waar niemand iets mee doet. In ieder geval hebben we dan dag en nacht huisvesting en kunnen we ons mens voelen. We willen niet verzorgd worden, we willen de mogelijkheid krijgen voor onszelf te zorgen. Samen proberen we er het beste van te maken.

We hebben de Gemeente Amsterdam de afgelopen 4,5 jaar steeds onze situatie uitgelegd en gevraagd om ons te helpen met basale voorzieningen zoals onderdak voor dag en nacht. Maar omdat de gemeente vindt dat het de landelijke overheid is die dit probleem moet oplossen, wil de gemeente niet verder gaan dan het bieden van BBB voor een maximaal aantal mensen en zonder begeleiding naar toekomstmogelijkheden.

Wat we nodig hebben is de mogelijkheid om een normaal leven op te bouwen, zoals ieder mens dat wil. We willen leven zonder angst. Om aan een betere toekomst te kunnen werken, is het nodig om een beetje tot rust te kunnen komen. Velen van ons werken aan een hernieuwde asielaanvraag, de voorwaarden die hiervoor gesteld worden zijn niet makkelijk. Maar we weten dat het mogelijk is als we de kans krijgen; van de Wij Zijn Hier groep hebben inmiddels 81 personen alsnog een verblijfsvergunning gekregen.

Wij Zijn Hier leeft nu in meerdere kleinere woongroepen, niet meer zoals voorheen in groepen van meer dan 100 personen. Kleinere groepen maakt het samenleven makkelijker. We zijn een groep van 20 en zullen met respect voor onze buren in ons nieuwe onderkomen gaan wonen. De woningen waren voorheen onderdeel van een zorginstelling en bieden voldoende faciliteiten voor onze groep.

We hebben in het verleden regelmatig goede afspraken kunnen maken met pandeigenaren. We hopen hier te kunnen verblijven zolang het gebouw geen nieuwe bestemming heeft.
We verwelkomen de buren ons te bezoeken en kennis te maken. En we hopen solidariteit te ontvangen van de buurt.

Geen mens zou uitgesloten mogen worden van de maatschappij.

Wij Zijn Hier http://wijzijnhier.org/uncategorized/wij-zijn-hier-in-de-vlucht-lumumba/

Amsterdam: Lange Niezel 20 gekraakt

Zondagmiddag 2 april om 3 uur is nummer 20 van de Lange Niezel gekraakt. Het monumentale gebouw stond al meer dan een jaar leeg. De Lange Niezel was ooit het bruisende hart van de Middeleeuwse binnenstad.
“Wie nu door de Lange Niezel loopt, wil daar zo snel mogelijk weer weg. Sexshops, sekscinema’s, coffeeshops, gokhallen en zesderangs-horeca bepalen het beeld.” aldus een nog al te actueel artikel uit Ons Amsterdam, 2009.

Coalitieplan 1012 had zich voorgenomen hier verandering in te brengen, maar ondanks de 35 miljoen die in het project is gepompt is de Gemeente er niet in geslaagd het straatbeeld van het kleine steegje te verbeteren. Speculanten laten hun monumenten verkrotten zonder enige represailles. Men struikelt er over de rolkoffers met alle illegale hotels en witwas/nutellawinkels.

Voor echte verbetering van het straatbeeld is een sterke sociale structuur nodig, een netwerk van verschillende groepen van de samenleving. Dure gentrificatieprojecten kunnen dit niet brengen; die drijven slechts de kwetstbaarste groep, zijnde buurtbewoners in precaire situaties, weg uit hun straat.

Bewoners maken de buurt. Wij, jongen ijverige Amsterdammers die te kort hebben geleefd om twaalf jaar op een wachtlijst te hebben gestaan, hebben het op ons genomen om Lange Niezel 20 leefbaar te maken en te sieren met kersverse buurtbewoners; iets waar de Gemeente in de afgelopen tien jaar schandalig genoeg niet in is geslaagd.

Persbericht van Lange Niezel 20.

bron: http://www.amsterdamcentraal.nl/archief/2017/04/06/lange-niezel-20-gekraakt

Amsterdam: Kortgeding Oscar Stradmann vs Krakers Ruijerkade

Aanstaande maandag, 10 April om 11:30 dient aan de Parnassusweg een kort geding om het onlangs gekraakte pand aan de Ruijterkade in Amsterdam.
Na 2 keer eigenhandig een poging gedaan te hebben het onlangs gekraakte pand aan de Ruijerkade met geweld te ontruimen, heeft Oscar Stradmann de bewoners van het pand nu civiel aangeklaagt.
Komt allen aanstaande maandag om 11:30 naar de Parnassusweg om steun te betuigen met de bewoners en bezetters van de Ruijterkade 110! Speculanten als Stradmann gaan al veel te vaak vrijuit, laten we hem nu laten zien dat we dit niet langer pikken, en met zoveel mogelijk mensen bij de rechtzaak aanwezig zijn.
Solidarteit door strijd!

bron: https://www.indymedia.nl/node/39408

Amsterdam: Chidda Vastgoed BV (erven Bertus Lüske) gedwongen toe te geven in rechtszaal. Koole Maritiem BV wil geen scheepswerf op ADM vestigen

Eindelijk duidelijkheid over ADM-terrein

Het ADM-terrein in de Amsterdamse haven wordt al sinds 1977 niet meer gebruikt. Vanaf die tijd is het terrein in handen geweest van verschillende ‘investeerders’, die echter steeds te maken hadden met een beperking die de gemeente, toen zij het terrein in 1970 aan de toenmalige ADM-werf cadeau deed, in de Acte van Eigendom liet opnemen: ‘Het terrein is bestemd voor een bedrijf, dat ten doel heeft het bouwen en repareren van schepen’. De Hoge Raad bepaalde eerder dat deze bestemmings-beperking (het ‘ketting-beding’) nog steeds van kracht is. De huidige eigenaar, Chidda Vastgoed BV, beweerde een tijd lang dat zij een bedrijf had gevonden dat van plan zou zijn inderdaad een heuse scheepswerf te starten op het terrein. In het Hoger Beroep in de Bodemprocedure, wat afgelopen dinsdag (28 maart 2017) diende, was Chidda echter gedwongen toe te geven dat het niet om een scheepswerf gaat, maar om “een verplaatsing van de huidige activiteiten”. Het bedrijf in kwestie, Koole Maritiem BV, is groot in o.a. asbestsanering, afvalverwerking en graafwerkzaamheden.

Dat vastgoedbedrijf Chidda BV zo lang volhield dat het wel om een scheepswerf zou gaan had er mee te maken dat het nu alweer zo’n twee jaar via allerlei procedures probeert de ruim 200 bewoners die zich in de afgelopen 40 jaar op het terrein gevestigd hebben, te laten verwijderen. Daar moest het vastgoedbedrijf echter wel een aantoonbaar en ook ‘rechtens te respecteren’ belang bij hebben, aldus de rechters in de drie voorgaande zaken. In het geval van het ADM-terrein betekent dit dat er serieuze plannen voor een scheepswerf moeten liggen. Die bleken keer op keer onder de maat. Afgelopen dinsdag werd eindelijk duidelijk waarom.

Chidda BV, een bedrijf van wijlen vastgoedbaas Bertus Lüske, kocht het 43 Ha tellende terrein in 1997 voor omgerekend 12 miljoen euro, met medewerking van de toenmalige directeur van het Amsterdamse Havenbedrijf. Als het was gelukt via de rechter, of op een andere manier, om de bestemmingsbeperking op te heffen of op zijn minst flink op te rekken, zou het terrein naar huidige prijzen in de haven tegen de 100 miljoen euro waard zijn. Zolang de beperking er echter op blijft is het zeer de vraag of het terrein ooit nog rendabel te exploiteren valt. De investeringen die een nieuwe scheepswerf met zich mee zou brengen zijn enorm, terwijl de markt voor scheepswerven van enig formaat al decennia lang krimpt. Recent was Damen Shipyards (ook eigenaar van de voormalige Shipdock- en de Oranjewerf in Amsterdam) gedwongen honderden werknemers te ontslaan.

Nu gebleken is dat er geen plannen voor een scheepswerf bestaan, en andere exploitatie van het terrein onmogelijk is, blijft Chidda BV naar het zich laat aanzien nog één optie over: het terrein aan de gemeente verkopen. De gemeente, die eerste recht van (terug)koop heeft, deed eerder al een bod van 30 miljoen euro, maar Chidda BV deed dat af als “onrealistisch”.

ADM https://adm.amsterdam/content/chidda-vastgoed-bv-erven-bertus-l%C3%BCske-gedwongen-toe-te-geven-rechtszaal-koole-maritiem-bv

Amsterdam: Oscar Stradmann heeft een Kalimero-Complex en vindt bij AT5 en de VVD een zachte schouder om uit te huilen

Persverklaring Amsterdamse krakers inzake Ruijterkade 110.

Na de berichtgeving van AT5 woensdagmorgen, waarin te lezen valt dat de vastgoedcowboy Oscar Stradmann en zijn cronies vanochtend – tot hun grote ontsteltenis – ontdekten dat het pand aan de de Ruijterkade nr. 110 te Amsterdam gekraakt was, waren onze geliefde VVD-raadsleden er als de kippen bij om er schande van te spreken : ” Dit is de omgekeerde wereld. @MariannePoot vraagt in de gemeenteraad uitleg van de burgemeester. Juist eigenaren verdienen bescherming.” Het doorgewinterde journaille insinueert in hun voorstelling van zaken dat Oscar pas woensdagochtend tot de vervelende ontdekking kwam dat zijn pand was geannexeerd, het tegendeel is echter waar.

De krakers
De Amsterdamse kraakbeweging heeft het object aan de de Ruijterkade 110 zondag 26 maart 2017 in gebruik genomen. De aanwezige politie heeft hiervan notitie gemaakt de eigenaar stante pede geïnformeerd. Over hun motieven zijn de krakers eenduidig: “Wij willen het pand zo snel mogelijk in bewoonbare staat terugbrengen. Het is een gotspe dat huizen in Amsterdam, waar de woningmarkt door verregaande liberalisering, privatisering en AirBNB-gerelateerde shortstay onder extreme druk staat, langdurig leeg staan en zelfs moedwillig worden vernield. De laatste (sociale) huurder is, volgens onze bronnen bij het wijksteunpunt wonen, in 2015 het huis uitgetreiterd. Onderliggende etages zijn in dat jaar weggesloopt, waarna de woonsituatie dusdanig is verslechterd dat de huurder ‘vrijwillig’ is vertrokken. ”

Het pand
De Ruijterkade 110 vertoont echter wel sporen van bewoning tussen 2015 en maart 2017. Of dit Oscar Stradmann was, zoals hijzelf tegenover AT5 en het Parool beweert, of een aantal gelukszoekers die via een achterraam naar binnen zijn geklommen, valt niet met zekerheid te zeggen. Tenzij de heer Stradmann er zéér slechte hygiënemaatregelen op na houdt, kan de tweede optie verklaren waarom het pand afgelopen zondag bij binnenkomst aangetroffen werd met aanzienlijke hoeveelheden excrementen in hoekjes, vloeren bezaaid met lege bierblikken, en een kniediep aan post achter de voordeur. Dat Stradmann er in de tussentijd een inschrijfadres op nahoudt op Binnen Bantammerstraat 6C, een meervoud aan vastgoed-B.V. ’s bezit en een adresje aan de infameuze Baambrugse Zuwe -ook wel ‘het maffialaantje’ aan de Vinkeveense plassen genoemd- (link http://www.crimesite.nl/maffialaantje-aan-de-vinkeveense-plassen/) te Vinkeveen bezit, lijkt hem naar eigen verklaring van een leven in het zolderhuis van de Ruijterkade niet te weerhouden. De oplettende lezertjes hebben inmiddels wel in de gaten dat Oscar wanhopige kletsverhalen verkoopt aan een gretige pers. Temeer vanwege de bewering dat de pandjesbaas deze ochtend ‘met stomheid geslagen was’ toen hij de krakers in zijn pand ontdekte.

De Confrontatie
Nadat de politie Stradmann op 26 maart op de hoogte stelde van het onvermijdelijke, bewust dat er bij gebrek aan vergunningen en serieuze plannen geen juridisch fundament is op grond waarvan ontruiming kan plaatsvinden, heeft hij reeds maandag een groep geweldadige bouwvakkers op het pand afgestuurd.
Deze provisorische knokploeg heeft geprobeerd de woning binnen te breken maar is door sympathisanten en de -later aanwezige- politieagenten weggestuurd. Twee dagen later keren ze echter terug met een kleine shovel, waarmee ze onvakkundig een van de dekplaten uit de gevel rammen en proberen zich een weg naar de bovenwoningen te breken. Opnieuw bieden de aanwezige bewoners, alsook sympathisanten verzet tegen dit brute geweld, waarbij de -het gaat haast vervelen- opgetrommelde agenten de inmiddels naar buiten gewerkte bouw//knokploeg met een ernstige waarschuwing wegens huisvredebreuk heenzenden. Dat de aanwezige filmploeg van AT5 aan Stradmann een warme schouder bood om uit te huilen over het affreuze onrecht dat hem is aangedaan, kan niet als uitzondering gezien worden. Ook de VVD stond klaar om het ‘onrecht’ scherp te veroordelen, en sprak daarbij van een “omgekeerde wereld”. De VVD, die zich recentelijk vaker aanmoedigend opstelt bij buitenrechtelijk geweld tegen huurders en krakers (zie o.a. kraak Rijnstraat 5 februari), creëert hiermee een gevaarlijk precedent. De partij, die veroordeelde- en verdachte witteboordencriminelen graag onder haar leden schaart, werpt zich telkens op als beschermheilige van de vastgoedpenose die Amsterdam tot een onbewoonbaar miljoenenreservaat willen omvormen.

North Orleans
Op 11 februari jongstleden huilde hij bij het Parool nog krokodillentranen over een van zijn andere vastgoedescapades, genaamd North Orleans. Wethouder Laurens Ivens zou hem smadelijk hebben bejegend en mogelijk zijn zaakjes ondermijnen, toen eerstgenoemde schande sprak van ‘Studentenwoningen’ die voor het schappelijke bedrag van een maandelijkse € 1500,- verhuurd zouden worden. Dat de wethouder, gemeenteraadsleden en een toenemend aantal Amsterdammers Stradmann kennen als een crook, is volgens hem gemeen en onterecht. Dat hij zaken doet- en zich associeert met een scala aan vastgoedcriminelen doet weinig goeds voor dit duistere imago. Zo is zijn brievenbusfirma Spijker & Hamer Beheer B.V. ingeschreven in een kantoortje dat toevallig eigendom is van Libra International (te weten: de nazaten van wijlen witwasser Willem Endstra), zijn de vastgoedontwikkellingen rondom North Orleans twee handen op een buik met de infameuze Batavia B.V. (Peters & van der Vloodt).

Geldgebrek
Rondom het pand aan de Ruijterkade 110 heeft hij ook het een en ander uit te leggen. In januari 2005 koopt Stradmann het pand voor c.a. € 500.000,00 om het in maart 2005 aan een van zijn eigen B.V. ’s door te verkopen voor c.a. € 750.000,00. De financiering voor deze aankoop betreft een bij hypotheekverstrekker Achmea afgesloten lening van € 18 miljoen. Dat Achmea bereid was voor dit bedrag garant te staan doet megalomane plannen vermoeden, die overigens nooit tot wasdom zijn gekomen. Of de hypotheek dan ook ooit te gelde is gemaakt, is onduidelijk.
Stradmann lijkt sinds begin 2017 met een liquiditeitsprobleem te kampen. Een krappe week na de mediastorm rondom North Orleans sluit Stradmann een lening af voor een bedrag van € 1.5 miljoen, waarbij de Ruijterkade 110 als onderpand dient. Opvallend, omdat de lening een rentevoet van 10% heeft, een looptijd van slechts één jaar en bovendien een ‘onderonsje’ is tussen Zwols Belang B.V. en Stradmann. (Zwols Belang B.V. is eigendom van de in Amsterdam opererende vastgoedbaas Peter Oerlemans) De lening bevat tevens geen enkele clausule die, zoals gebruikelijk is, de hypotheeknemer verplicht het geld in het onderpand te investeren. Wie een kortdurende lening voor € 1,5 miljoen afsluit bij een amateurbankier als Oerlemans, onder een exorbitante 10% rente, zal zichzelf in een onmogelijke positie hebben gemanouvreerd, en kan vragen verwachten.
Dat juist het onderpand van deze lening inmiddels gekraakt is zal Stradmann niet lekker zitten, en kan verklaren waarom een knokploeg de ‘snelle’ buitenrechtelijke oplossing lijkt voor een monster dat hij in de afgelopen twaalf jaar zelf gecreëerd heeft.

Bron: https://www.indymedia.nl/node/39274

Amsterdam: Ruijterkade 110 gekraakt

Beste Buren,

Vandaag 26.3.2017 hebben wij het de Ruijterkade 110 gekraakt. Het pand staat al geruime tijd leeg. Wij doen dit omdat wij vinden dat iedereen recht heeft op een woning, maar dat in Amsterdam totaal niet vanzelfsprekend is. Huiseigenaren laten panden vaak onterecht lang leegstaan, alleen maar zodat zij er uiteindelijk meer geld voor kunnen krijgen.
Het pand is eigendom van Oscar Stradmann, onlangs nog in het nieuws vanwege een ruzie met wethouder Laurens Yvens omtrent de vergunningsaanvraag rond het project North Orleans. Stradmann is geen onbekende met controversie, zo was hij een aantal jaar terug nog in de Panorama te vinden in een artikel over de vastgoed mafia van Amsterdam. Ook staat 1 van zijn B.V’, Gereedschapskist B.V., ingeschreven in een pand wat eigendom is van Libra International, die zeker wel bekend staan om hun malafide speculatie praktijken.
Wij, een groep jonge woningzoekende, hebben dit pand nu dus in gebruik genomen. Wij zijn niet van plan om overlast te veroorzaken. Als u vragen heeft of gewoon nieuwschierig bent kunt u altijd langskomen.
Vriendelijk Groet,

Kraakgroep Ruijterkade 110

Gent: Leve de leegstand?

Het gebeurt niet vaak dat we verrast worden door de daadkracht van de politiek. De voorbije periode regent het wetsvoorstellen en intentieverklaringen van politici om het kraken strafbaar te maken. Dit in schril contrast met de halfslachtige voorstellen om graaicultuur te bestrijden. De directe aanleiding is het incident in de Gentse Holstraat waar krakers naar verluid de woning van een onschuldig gezin op vakantie inpalmden.

De berichtgeving rond dit specifieke incident kwam al snel op losse schroeven te staan. Er werd geïnsinueerd dat het om een bewoond huis ging. Politie en parket hebben daarentegen vastgesteld dat het huis niet bewoond en bemeubeld was. Het verhaal dat het huis gekraakt werd terwijl de eigenaars even het land uit waren, en dat ‘iedereen dit kan overkomen’, blijkt een flink staaltje ‘post-truth’. We kunnen ons dan ook niet van de indruk ontdoen dat politici dolenthousiast op deze kar sprongen om de aandacht af te leiden van de bovengenoemde schandalen.

Ondertussen is Gent in korte tijd één van de duurste steden geworden om in te wonen. De regering probeert een beeld op te hangen waarbij kraken ingaat tegen het algemeen belang, maar we stellen vast dat de meeste eigendommen in handen zijn van een select groepje superrijken. De meerderheid van de mensen is verplicht hard te zwoegen om hun maandelijkse huur of afbetaling te kunnen neerleggen. De groeiende groep van mensen die zelfs dat niet kunnen zijn de eerste slachtoffers van wetten op maat van kapitaalkrachtigen. Wonen lijkt steeds meer en meer een luxe te worden.

Dit beleid stimuleert bovendien een wildgroei van zogenaamde ‘tijdelijke verhuurkantoren’ die onder het mom van antikraak de huurwetgeving omzeilen. Deze legale huisjesmelkerij schendt het recht op privacy en ontzegt de bewoner fundamentele grondrechten zoals de huisvrede en recht op degelijke woonst. Er wordt grof geld verdiend via dit soort tijdelijke overeenkomsten.

Dit terwijl er al jaren wettelijke middelen zijn om een compromis tussen eigenaar en kraker te bewerkstelligen. Een mondelinge of geschreven overeenkomst tussen beide partijen biedt een wettelijk bindend kader om duidelijke afspraken te maken. Deze praktijk wordt al jaar en dag toegepast door een aanzienlijk deel van de kraakbeweging. Een criminalisering zal de goede verstandhouding met eigenaars belemmeren en krakers meer in de richting van confrontatie duwen.

Daarenboven, door het criminaliseren van één van de overlevingsstrategieën van de Roma, sans papiers en andere ongewensten, zullen deze mensen nog meer in de handen van mensensmokkelaars geduwd worden. Deze sociaal zwakkeren worden de dupe terwijl de netwerken die op hun miserie draaien ongemoeid gelaten worden.

De afbraak van de welvaartsstaat gaat gepaard met een toenemende sociale ongelijkheid. Terwijl het recht op leegstand als hoeksteen van onze samenleving wordt toegejuicht, blijft men ons een oplossing voor de stijgende woningnood schuldig.

Enkele krakers en sympathisanten

bron: http://krakengent.squat.net/?p=1234

Amsterdam: Pand aan de Singel gekraakt

Vanmiddag is er een pand gekraakt aan de Singel 356 in Amsterdam. Dit grachtenpand, een rijksmonument, werd in 2014 voor het laatst verkocht aan een Britse hedgefundbankier die in Zwitserland verblijft. Voorafgaand aan deze verkoop was het pand al enkele jaren onbewoond, waarin omgevingsvergunningen werden afgewezen en enkel kleine werkzaamheden door een tegenwoordig failliet aannemersbureau plaats hebben gevonden. Na de verkoop van het gebouw is de huidige eigenaar in de voetstappen van zijn voorganger getreden; ook hij laat het gebouw leegstaan.

Zoals het gros van dergelijke Amsterdamse grachtenpanden is het pand tot monument verklaard. Normaal gezien wordt een dergelijke verklaring afgegeven aan belangwekkende structuren en gebouwen om de historische architecturale waarde van een gebied te waarborgen. Toekomstplannen voor dit monument zijn tot op heden niet helder. Wij zijn van mening dat monumentale gebouwen zoals deze niet leeg zouden moeten staan om uiteindelijk te verrotten – zeker niet als de redenen hierachter een bepaalde vorm van speculatie zouden kunnen zijn. Als groep zijn wij dan ook van plan om op dit gebouw te letten, iets waar de huidige steenrijke eigenaar blijkbaar niet zoveel om geeft.

De voortdurende huisvestingscrisis in Amsterdam toont geen tekenen van verbetering in de nabije toekomst. Het woningtekort dat wij waarnemen, wordt gedreven door stijgende prijzen in zowel onroerend goed als huurwoningen. Tegelijkertijd worden meer en meer sociale huurwoningen in de vrije sector verhuurd of zelfs verkocht, terwijl er nauwelijks woningen toegevoegd worden aan de sociale woningvoorraad. Dit in aanmerking nemend is het niet vreemd dat wachtlijsten voor een sociale huurwoning uit de pan zijn gerezen – gemiddeld 15-20 jaar in de stad.

Dit scenario heeft ertoe geleid dat veel van de inwoners van de stad naar buiten worden gedwongen in de zoektocht naar betaalbare alternatieven, naar de buitenwijken of zelf verder weg. Uiteraard is dit geen gepaste optie voor iedereen, en daarnaast zouden inwoners niet gedwongen moeten worden de stad te verlaten. In toenemende mate bevinden mensen zich in precaire woonomstandigheden (zoals tijdelijke huurcontracten, antikraak, illegale onderhuur, couchsurfen), omdat ze geen alternatief meer hebben. In recente ontwikkelingen werd beweerd dat de doelgroep waarin wij zouden vallen bediend zou worden, terwijl er enkel een eveneens onacceptabele overeenkomsten uit zouden komen – zoals de studio’s in het North Orleans-complex waarin met 1050-1250 euro excl. per maand zou betalen, met een opklapbed.

Er is echter geen tekort, maar een overschot aan leeg onroerend goed in de stad. De oorzaken hiervoor variëren uiteraard, we kunnen echter wel een aantal terugkerende thema’s identificeren:

Enerzijds wordt het AirBNB-concept op grote schaal misbruikt in Amsterdam. Panden die geschikt zijn voor bewoning worden in plaats daarvan enkel voor dit doel gebruikt, waarbij de hiermee verdiende winst zelden terugkomt in de gemeenschap zelf.

Anderzijds is een groot aantal objecten in bezit van (buitenlandse) investeerders – waarvan vele voor jaren leegstaan. Het gebouw aan de Singel valt ook in deze categorie, en gezien het enorme woningtekort in Amsterdam zouden dit soort gebouwen een goede stap in de richting kunnen vormen in het oplossen van deze crisis..

Wij vinden dat in het huidige klimaat gebouwen zoals deze niet leeg horen te staan om te verrotten. We hebben dit pand gekraakt met als doel bewoning en het toevoegen van waarde aan de plaatselijke gemeenschap.

Huizen voor mensen, niet speculatie!

Indymedia https://www.indymedia.nl/node/38934

Amsterdam: Toekomst Torensluis. Stadsdeel kiest exclusief voor de grachtengordel

Vanavond heeft het Algemeen Bestuur van stadsdeel Centrum besloten over de toekomst van van de Torensluis. In plaats van ons ingediende voorstel kiest men voor onze voormalige onderhandelingspartners. Het stadsdeel wil op korte termijn beginnen met de renovatie, hierna kunnen de buurtgroepen het huurcontract tekenen (zie hier voor de documenten). Zodra de benodigde vergunningen verkregen zijn (naar verwachting mei/juni) zouden wij de ruimte moeten verlaten.

De onderhandelingen over een gezamenlijk plan voor toekomstig gebruik van de ruimte waren in verregaand stadium toen eind november 2016 StadsdorpBuurt7 en Brug9buurt zich terugtrokken. Het bleek dat zij niet de handtekening wilden zetten onder ons gezamenlijk opgestelde plan omdat zij een eigen voorstel wilden indienen.

Omdat het Spinhuis Collectief de ruimte wil behouden voor verschillende groepen, hebben ook wij onze ideeën uitgewerkt in een voorstel met onze visie op de toekomst van de Torensluis. Wij zijn opzoek gegaan naar andere maatschappelijke initiatieven voor mogelijke samenwerkingsverbanden. Wijkcentrum D’Oude Stadt en Stichting Het Gespuis, door de vercommercialisering van de binnenstad allebei gedwongen om een nieuwe ruimte te vinden, hebben kenbaar gemaakt dat zij met ons wilden samenwerken.

Wij vinden het uitermate belangrijk dat de ruimte op de lange termijn behouden blijft voor buurt én stad. Dat het een podium blijft bieden voor debat, discussie en cultuur. Dat het een plek blijft waar ook gemarginaliseerde en minder bedeelde groepen uit de omgeving samen kunnen komen. Een plek waar niet alleen voor buurtbewoners, maar voor iedereen, ongeacht sociale status, een plaats is. Een plek waar iedereen kan rekenen op een menswaardige behandeling. Het voorstel dat we eind vorig jaar hebben ingediend valt hier terug te lezen.

Het is teleurstellend dat het er op lijkt dat dit niet gerealiseerd zal worden.Talloze uren hebben wij aan tafel gezeten met Brug9buurt en StadsdorpBuurt7. Terugkijkend lijkt het erop dat er nooit de intentie was om er daadwerkelijk samen uit te komen. Terwijl wij tegelijkertijd bezig waren om een sociaal centrum met een druk programma draaiende te houden, bleef het onduidelijk hoe de andere groepen precies invulling wilden bieden aan de ruimte, wat voor programma er zou komen en hoe men de plek draaiende wou houden.

Brug9buurt bleek een éénmansclubje te zijn dat zich richt op de ´ondernemende´ buurtbewoners binnen een 150m radius van de Torensluis. In de geschiedenis van deze éénmans-buurtgroep heeft het slechts één activiteit georganiseerd, met als uitdrukkelijk doel in de toekomst de Torensluis te mogen exploiteren. Hierdoor kregen we de indruk dat deze ondernemer de noemer ´buurt´ gebruikt voor eigen commercieel belang. Tijdens de onderhandelingen kwam hij niet met concrete ideeën voor het programma, maar verdedigde hij wel consequent de optie tot commerciële verhuur.

Toen de onderhandelingsgesprekken al enkele maanden gaande waren werd de achtergrond van Brug9buurt duidelijk. De man achter Brug9buurt, Peter Hagendoorn, sprong ineens tevoorschijn als zoon van de eigenaar bij de kraak-actie van de Wijde Heisteeg 7. Hij bleek samen met zijn vader te rentenieren op allerlei vastgoed in de binnenstad en een verleden te hebben van het laten verkrotten van monumentale panden, langdurige leegstand en het wegpesten van huurders door onderhoudsverzuim (Zie 1 2 3). En zo iemand wil een buurtcentrum beginnen in de monumentale ruimte van de Torensluis?

Onlangs kregen wij hier wat meer inzicht over. Op hun website verscheen ‘Sven’ ineens als initiatiefnemer van Brug9buurt, terwijl wij, in meer dan een jaar van intensief contact met Brug9buurt, deze persoon niet hebben mogen ontmoeten. Door middel van wat digitaal speurwerk kwamen wij erachter dat dit Sven Pinck bleek te zijn, oprichter van Hollandse Pepers, een human-resource management consultancy bedrijf dat zich op de Singel bevindt keurig binnen de Brug9buurt radius. Verder is hij voorzitter van een netwerkorganisatie voor HR-professionals. Zijn dit de ‘ondernemende’ buurtbewoners die binnenkort hun netwerkevents moeten kunnen organiseren op een unieke 17e eeuwse locatie?

In het voorstel dat nu de voorkeur heeft gekregen van het stadsdeel zou dit in ieder geval kunnen. Uitgangspunt is dat de ‘ondernemende’ bewoners en winkeliers uit Buurt7 gratis van de Torensluis ruimten gebruik kunnen maken na een kleine jaarlijkse donatie. De Torensluis valt binnen Buurt7, wat de naam voor het Noordelijke deel van de Westelijke grachtengordel en waar zo´n 7000 mensen wonen. Buurt6 begint echter amper 200m zuidelijk vanaf de Torensluis. Hun voorstel is echter dat de Torensluis exclusief wordt voor dit specifieke gedeelte van de grachtengordel.

Wij hebben altijd gevonden dat de Torensluis er voor de stad moet zijn en niet enkel voor de mensen die het privilege hebben om in de grachtengordel te wonen. Natuurlijk moeten de direct omwonenden zich welkom voelen bij de Torensluis. Wij hebben dat dan ook de afgelopen anderhalf jaar in de gekraakte situatie iedereen welkom geheten, en verscheidene buurtbewoners komen geregeld langs en hebben activiteiten georganiseerd in de ruimte.

Wat ons betreft heeft men een weinig inclusieve blik van wat ‘de buurt’ precies is. De studenten van het PC Hoofthuis blijken niet bij de buurt te horen. Groepen die in deze samenleving toch al behoorlijk gemarginaliseerd worden jaagt men liever weg. Wat ons betreft blijft de Torensluis een ruimte waar juist minder bedeelde groepen welkom zijn en waar mensen die elkaar normaal gesproken niet tegenkomen elkaar kunnen ontmoeten (Zie hoofdstuk 5 van ons voorstel).

Door Disneyficering, hypergentrificatie en de voortschrijdende totale uitverkoop van de stad wordt Amsterdam steeds minder divers en toegankelijk voor politieke en maatschappelijke initiatieven. Wat een plek betaalbare plek in de binnenstad had kunnen blijven voor debat, discussie en cultuur wordt wat het stadsdeel betreft exclusief voor een specifiek gedeelte van de grachtengordel. Zonder ruimte voor politiek. Ontoegankelijk (of in ieder geval niet bedoeld) voor de rest van de stad.

De komende maanden pakken wij in ieder geval de draad weer op! Zoals eerder aangekondigd willen wij het groeiende verzet tegen de uitverkoop van de stad helpen vormgeven. Tegen gentrificatie, de afbraak van sociale huisvesting, de massale toerisme-industrie en het verdwijnen van vrijplaatsen en alternatieve cultuur. Dit zullen wij doen in onze programmering de komende maanden, maar ook daarbuiten. Alle hulp is daarbij welkom. Het programma voor de komende maand staat in ieder geval al online. Wordt vervolgd!

Spinhuis Collectief

bron: http://spinhuis.org/stadsdeel-kiest-voor-de-grachtengordel-statement-spinhuis-collectief-28-2/

Zaandam: Herkraak voormalige Sportfondsenbad aan de Mauvestraat 162

Het pand werd in 2002 gekraakt na zeven jaar leegstand. De krakers hebben er tien jaar gewoond en moesten er in 2012 weer uit, omdat de ‘nieuwe’ eigenaar alle vergunningen rond had. Na een aantal werkzaamheden staat het pand nu al ruim twee jaar leeg.
De eigenaar van het Sportfondsenbad was al eerder, in 1994, J.H. Bakker. Hij ging in 1996 failliet. De gemeente besloot het pand terug te eisen, maar Bakker weigerde dit. Zij hebben tot 2005 geprocedeerd en de gemeente is uiteindelijk eigenaar geworden. De gemeente hield op haar beurt in 2008 een openbare veiling. Hiervoor waren drie inschrijvers, waarbij de krakers er een van waren. De gemeente koos echter voor het hoogste bod, een bod van €456.789,-; dit bod was van J.H.Bakker. Zo werd Bakker wederom eigenaar van het pand, maar met het verzoek dit in erfpacht af te mogen nemen.
Wij hebben het oude zwembad gekraakt (op zaterdag 18 februari 2017), omdat wij vinden dat een pand met historische waarde meer verdient dan leegstand en verloedering. Monumentale gebouwen kunnen iets wezenlijks toevoegen aan de wijk als er initiatieven van onderaf een kans krijgen zonder financiële druk. Een gemêleerde woongroep wil daarom een nieuwe invulling geven aan het mislukte project in de Schilderswijk.
Vanaf het begin hebben wij het herbestemmingsplan van Bakker in twijfel getrokken. Het is tekenend dat de gemeente voor een tweede maal met de heer Bakker in zee is gegaan en toestaat dat de buurt opnieuw opgescheept zit met een zwembad dat langzaam ten onder gaat. Wij willen nieuw leven blazen in het voormalige zwembad en de ruimte openstellen voor buurtactiviteiten.

Zaanse Kraak Beweging https://zaansekraakbeweging.squat.net/
zaansekraakbeweging [at] riseup [dot] net