Verberne de bak in !

Het heeft sinds begin jaren ’90 geduurd maar nu eindelijk is de gemeente in actie gekomen tegen huisbaas, voormalig ambtenaar en illegale hotelboer Peter Verberne. Verberne heeft eind jaren ’80 op slinkse wijze, waarbij hij zijn functie bij het Gemeentelijk Grondbedrijf gebruikte, een groot deel van het Holendrechtstraat in de Rivierenbuurt in zijn bezit gekregen. Al in de jaren ’80 was hier een illegaal pension gevestigd, toen nog voor de opvang van Tamils. Nog steeds zit er er een illegaal pension cq hotel gevestigd. Illegaal, want het zijn panden met een woonbestemming. Ook is er sprake van illegale woningonttrekking. Huisjesmelker.

Begin jaren ’90 werd een pand van hem gekraakt (zie ook hieronder). Uiteindelijk werd dat ontruimd omdat Verberne het pand weer op gewone wijze zou gaan gebruiken. De krakers hadden met de politie afgesproken dat zij vrijwillig het pand zouden verlaten indien de politie met de fanfare zou komen… Bij de ontruiming kreeg de politie bloemen van de krakers maar helaas had de politie in plaats van het politiekapel een bandje met fanfaremuziek in een politiebusje opgezet. Anyway, dat was ergens begin jaren 90. Verberne heeft er daarna een illegaal hotel/pension van gemaakt waar nu dus pas een eind aan wordt gemaakt. Kon dat niet wat sneller?

Hieronder nog de tekst van een pamflet uit 1992 over Verberne:

Bron: Staatsarchief, afd. Pamfletten Catalogus


11-92/18 Verberne de bak in !
(1) anoniem
(2) dubbelz., A4, fotokopie, voorkant: tekening
(3) Ams-Zuid Rechtsst Wonen-kra
(4) FP /
(5) Facs.in Grachtenkrant 319extra (21-12-92) p.15. Aldaar ook verslag: eis OvJ 8 maanden + fl. 20.000.

Verberne diende klacht in tegen verspreiding affiche met oproep voor zitting
“Zielig he, meneer de rechter, ik word gepest. Nee meneer, ik woon niet op 28 huis, ik woon geloof ik op 16 drie”. Dat waren de eerste zinnen die Peter Verberne 27 oktober zei op de eerste zitting van de rechtszaak die het openbaar ministerie tegen hem heeft aangespannen wegens poging en aanzetten tot fraude. Volgt uitgebreid verslag van de aktiviteiten van Verberne rond het hofje in de Holendrechtstraat: het vermengen van funkties bij de gemeente met zijn belangen als huiseigenaar, het onder valse voorwendsel zijn buren er toe brengen de renovatie van hun pand via hem te laten lopen. Dit kostte hen handenvol geld, een werd failliet verklaard, zij werden hun huizen uitgeprocedeerd met gebruikmaking van vervalse rapporten. Zij konden niet meer naar hun huis terugkeren. Op het dieptepunt bood Verberne aan de huizen aan te kopen. De leegkomende huizen werden zonder toestemming van de eigenaren door Verberne aan studenten verhuurd. Bewoners en studenten werden weggepest door Verberne (post verdween, bij vorst gasleiding afsluiten, elektra en kabeltelevisie afsnijden, slopen van een huis terwijl iemand er nog woont). Een aantal malen werd door krakers ingegrepen die toevallig op nr.30 afgekomen waren aangezien dat al 5 jaar leegstond. Verberne kreeg van z’n collega’s subsidies die andere eigenaren niet kregen. De buurtbewoners zijn met de krakers een onderzoek begonnen. Daarna is het balletje aan het rollen gegaan. De gemeenteraad liet een onderzoek instellen door ‘n vriendje van Verberne: Verberne is onschuldig. Het Ministerie kwam tot andere conclusies. Verberne heeft tweemaal geprobeerd met een knokploeg het kraakpand op nr.30 te ontruimen. Met liegende studenten, een ‘studentenleger’, won Verberne het ontruimingsproces van de krakers en de politie ontruimde het pand door het uitdelen van bossen bloemen onder muzikale begeleiding. Verberne had van alle kamers van de studenten de sleutel. Als je lag te slapen sloop ie bij de meisjes de kamer op met een smoes. Als je er niet was dan belde hij met je telefoon naar het buitenland, naar z’n vriendin Hulshof. U begrijpt dat een hoop mensen in het proces een begin van zijn einde zullen zien. Het proces zal plaatsvinden aan de Parnassusweg op 8 december.

Stadsgoed NV: wat verbergt zij?

Een maand geleden werd het SPOK benaderd door PropertyNL Magazine, een vakblad voor professionals in vastgoed. Zij waren bezig met een kritisch artikel over het commerciele dochterbedrijf van woningbouwvereniging Het Oosten, de NV Stadsgoed. Het SPOK heeft enkele hypotheek- en koopaktes laten zien en heeft naast enkele goede effecten van Stadsgoed ook een kritische noot gegeven. Stadsgoed is opgericht om de leefbaarheid in het centrum te vergroten door panden van de penoze over te nemen door middel van bemiddeling van het Van Traateam (pdf) van de gemeente. Zo is de bekende Amsteldriehoek (Amstel, Amstelstraat, Wagenstraat) door tussenkomst van de gemeente overgenomen van Bertus Luske. Veel panden met bordeelbestemming op de Geldersekade zijn via de gemeente ook terechtgekomen bij NV Stadsgoed. De verkoopster, Aurora Robert, heeft het geld dat zij ontving vervolgens samen met Sabah Nissan geinvesteerd in onder andere het Museum Hotel in de PC Hooftstraat 2 – 18. Ook hebben zij samen Hotel Luxor laten bouwen in de Warmoesstraat 11.
Ondertussen is de gemeente nu weer bezig om via de BIBOB het AMS hotel in de PC Hooft te sluiten vanwege de criminele antecedenten van Nissan en Robert. Zoals Luske met zijn uitkoopgeld investeerde in het ADM-terrein, zo investeren anderen die door Stadsgoed werden uitgekocht ook gewoon weer ergens anders in de stad. De beoogde doelen van het uitkopen, de stad terugveroveren op de penoze en de stad opknappen, werkt dan ook maar gedeeltelijk. Er wordt alleen maar enorm veel geld rondgepompt, precies wat criminelen willen…
Het opknappen lukt Stadsgoed nu uiteindelijk wel na een hypotheek van de gemeente Amsterdam van 50 miljoen euro, de dubieuze ondernemers kopen gewoon een straatje verderop weer nieuwe panden. Deze lening was ook nodig om eindelijk eens iets te gaan doen met het twee keer gekraakte Rokin 116.

Geldersekade 42

Stadsgoed had dus al veel panden op de kade maar om het blok compleet te maken moest zij alleen nog nummer 42 krijgen. Dit pand is in handen is geweest van het illustere rijtje namen Jan Venekamp, Charles Geerts, Bertus Cirkel, Marco Proper, Tonnie van Eunen en de vrouw van John Mieremet, Ria Eelzak. De prijs van dat kleine pandje ging van € 108.000 (november 1995) naar € 82.000 (augustus 1996) naar € 83.000 (januari 1997) naar € 166.000 (oktober 1999) naar € 295.000 (maart 2000) naar € 700.000 (juni 2005) naar uiteindelijk € 1,3 miljoen dat Stadsgoed betaalde op 30 december 2005. Een absoluut speculantenpandje dat Stadsgoed voor een absurde prijs in handen krijgt. Alles voor de leefbaarheid…

Ronald Wiggers

De eerste versie van het artikel bevatte een aantal kritische vraagtekens bij de werkwijze van Stadsgoed. De directeur van Stadsgoed, Drs Ronald J.A. Wiggers, wilde niet meewerken aan het artikel. Da’s een lekkere directeur van een bedrijf dat onder een corporatie valt! Valt er wat te verbergen?
Deze Ronald roept ook vragen op. Hij treedt natuurlijk in meerdere notariele aktes op als directeur. Vreemd alleen dat in de ene koopakte Alexander Johannes Wiggers (geb. 1970) optreedt terwijl in een andere koopakte Josephus Adrianus Wiggers (geb. 1965) staat beschreven. Is Stadsgoed een familiebedrijf geworden? Wie is deze Alexander Johannes?

Artikel PropertyNL

Kennelijk heeft NV Stadsgoed of Het Oosten inzage in het verhaal gehad want van een kritisch stuk werd het een verhaal over de successen van Stadsgoed. De ondertitel van Propertynl, ‘onafhankelijke research voor professionals in vastgoed’, krijgt hierdoor wel een smetje. In het uiteindelijk gepubliceerde stuk in het magazine van augustus 2006 is nog weinig onafhankelijkheid te bespeuren. Alles wat Stadsgoed niet goed uitkwam is uit het concept geschrapt.

Beleidslijn Amsterdam voor bouwvergunningen BIBOB

“Bouwactiviteiten met een aanneemsom vanaf €50.000,- worden in beginsel altijd aan een kritische toets of onderzoek onderworpen.”

Op de SPOK blog is al het nodige geschreven over de wet BIBOB, en dan vooral over het bouwvergunningen traject. Terwijl Stadsdeel Oost-Watergraafsmeer ook zonder vastgestelde beleidslijn op basis van de BIBOB een bouwvergunning introk, meldde Stadsdeel Oud Zuid tijdens de discussie rondom de Van Ostadestraat 137 dat zij niets konden doen tegen de kliek Hingst – Horn omdat er nog geen beleid was. Ondertussen heeft Stadsdeel Centrum al laten weten (pdf) dat de bouwaanvraag van David Beesemer voor de Lange Leidsedwarsstraat 35 in ieder geval gebibobt zal worden. Ook liet stadsdeelvoorzitter Iping onlangs weten een onderzoek in te stellen naar Capital Investments (Jorgen Bakker en Georgius Van der Vlugt) en Stevaco Vastgoed (Stefan Eveleens) ivm perikelen rondom de Nieuwe Achtergracht 101.

Omdat er uniformiteit gewenst is bij overheidsoptreden komt de centrale stad nu met een kennisgeving van de nieuwe beleidslijn. Het document (Word bestand) is hier in te zien.

Een opvallende vernieuwing in het bouwaanvraag proces is dat alle bouwwerken met een aanneemsom boven de €50.000,- altijd worden getoets, in principe door de gemeente en eventueel daarna door het Bureau Bibob uit Den Haag. Aanneemsommen onder dat bedrag kunnen getoets worden indien het om een risicocategorie gaat (bv horeca, prostitutie, wisselkantoren, diamanthandel, vastgoedbedrijven).

Bezwaar tegen intrekking bouwvergunning BIBOB afgewezen

het bezwaar dat de oude en nieuwe eigenaars van pand aan de Pretoriusstaat 28 tegen de intrekking van een bouwvergunning op basis van de wet BIBOB hebben gemaakt is afgewezen door de gemeente. Daarmee is een poging gestrand om door een soort stromanconstructie het pand en het ermee verbonden netwerk uit speculatie en zwartgeld uit het licht van de openbaarheid te houden.

In januari 2006 heeft het amsterdamse stadsdeel oost watergraafmeer een reeds verleende bouwvergunning voor het pand aan de pretoriusstraat 28 ingetrokken op basis van de wet BIBOB. Dit was de eerste keer dan een gemeente deze wet op een bouwvergunning had toegepast. Er waren sterke twijfels aan de intergriteit van eigenaar Joseph Cyrrus McCarthy (zie ook het desbetreffende SPOK rapport, die bovendien ook nog iedere medewerking aan een desbetreffende onderzoek weigerde. Op het pand laste ondermeer een beslag van de belastingdienst ivm McCarthy in 2005 opgedoekte zwartwerkpraktijken.

McCarthy stopte daarop simpelweg met de betalingen an zijn hypotheekrente waardoor het pand in februari 2006 executoraal geveild moest worden. Echter is het, bij wijze van ‘nieuwe eigenaar’ door zakenrelaties, van zijn boekhouder buiten de veiling om aangekocht. De ‘oude’ en de ‘nieuwe’ eigenaars hebben daarop bezwaar tegen de intrekking van de vergunning gemaakt.

Bij een zitting van de bezwaarschriftencommisie in april jongstleden kregen de eigenaars en de bewoners van het pand de gelegenheid hun kant van het verhaal nogeens toe te lichten. Mcarthy betoogde dat alles op misvattingen gebaseerd was. De nieuwe eigenaren, Pepijn Koch, Robert Leon Segaar, Gerard Albert van de Laar en Anton Klomp lieten via hun advocaat weten niets met McCarthy te maken te hebben. De bewoners van het pand konden echter aantonen dat alle betrokken elkaar kenden via McCarthys voormalige boekhouder Johannes Van den Elshout met zijn kantoor Pro Genius in allerlei zakkelijke realties met elkaar stonden. Bovendien is Pepijn Koch via zin Koch holding bv de directeur van het kantoor NBC Roemburg en partners dat sinds medio 2005 McCarthys boekhouding verzorgd.

Op 23 juni 2006 kwam de bezwaarschriftencommissie met een vrij eenduidig advies: dat vergunning moest ingetrokken blijven omdat ‘de intrekkingsgrond nog steeds geldt. Door onderhandse verkoop zou anders immers de wet Bibob eenvoudig omzeild (kunnen) worden en zouden stromanconstructies in de hand gewerkt (kunnen) worden’. Verder geeft de commissie aan dat ‘het Segaar vrijstaat een nieuwe vergunning aan te vragen’ en dat ‘de commisie daarbij wel van uitgaat dat het stadsdeel aandacht aan de vraag zal besteden of een nieuwe Bibob-toets geindiceerd is’.

Eind april 2006 hebben de nieuwe eigenaars inderdaad dezelfde bouwtekeningen bij wijze van nieuwe aanvraag ingediend. De bewoners van de Pretoriusstrat 28 hebben als reactie zowel een brief aan de leden van de stadsdeelraad gestuurd als bij een zitting van de adviscommisie wonen ingesprokken, om aan de (deels nieuwe) leden een goed overzicht over zowel de geschiedenis van het pand als het netwerk rond de oude en nieuwe eigenaars te geven. Tijdend de commissiezitting heeft het DB te kennen gegeven ‘zich te blijven inzetten voor de zaak van de Pretoriusstraat 28’.

Intermediar

“Krakers zijn meneren en mevrouwen. Maar wel bijzondere.” Een quote uit een groot artikel over krakers anno 2006 in de Intermediar. Ook de Intermediar wist het SPOK te vinden, evenals recentelijk bijvoorbeeld De Volkskrant, Netwerk, Property nl, Het Parool en de Amsterdam Weekly.

Volkskrant

Dat de media soms een beetje traag en lui zijn is algemeen bekend. Neem nu die kwestie van het Bos en Lommerplein. Aannemer Hillen & Roosen bouwt een gigantisch complex maar voert niet uit volgens de bouwtekeningen en vergeet het beton goed te bewapenen. De Bouw en Woningtoezicht heeft niets door en nu staat het hele complex leeg. In een eerdere SPOK blog op 20 februari 2006 wezen we al op de discutabele rol van de BWT in dit stadsdeel, de VROM inspectie had namelijk al in 2003 geconcludeerd dat die afdeling haar werk ondermaats uitvoert. Dat schreven we destijds hier.
Vandaag komt De Volkskrant met hetzelfde VROM rapport op de proppen in een artikel. Nieuws?

Ongewenst verhuurgedrag in Amsterdam neemt toe

Vandaag publiceerde het Amsterdamse Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag een persbericht over het zojuist uitgebrachte jaarverslag 2005 (pdf). Er wordt opnieuw een toename geconstateerd in het aantal meldingen over intimiderende verhuurders wat veelal plaatsvindt indien de huurder iets wil doen aan de te hoge huurprijs of wanneer de eigenaar ivm splitsing van het pand de verhuurde etages leeg wil hebben. Gaat lekker hier in Amsterdam.

Nieuwe problemen voor Erik de Vlieger

Erik De Vlieger, nog steeds onder druk van justitie nav de (vermeende?) afpersing rondom de Spuistraat deal wordt met betrekking tot diezelfde Spuistraat opnieuw met problemen geconfronteerd.
Per de op 7 juni jl uitgebrachte dagvaarding moet zijn Electric BV, eigenaar van de o.a. het sinds 1983 gekraakte Spuistraat 199 zich op 13 september 2006 bij de rechter vervoegen op verzoek van voormalig zakenpartner Arcaton BV. Deze laatste claimt een vordering van twv 691.248 euro.

Arcaton BV, in 2001 samen gevormd door Hans Pluis en IMCA Vastgoed van De Vlieger, kocht in 2001 de Spuistraat 199 van Kess Corporation N.V., een schimmig bedrijf van Niek Sandmann. Voorheen participeerde ook Klaas Hummel tijdelijk in Arcaton. In hetzelfde jaar wordt het pand doorverkocht aan Electric BV van De Vlieger.
Ondertussen verleend Challenge Properties B.V. van Dennis Panday nog een hypotheek op de panden en laat De Vlieger een ander bedrijf, Nieuwgraaf Holding BV, in Electric participeren. De Vlieger heeft altijd ontkent op de hoogte te zijn geweest dat Nieuwgraaf een BV van Willem Holleeder was, De Vlieger had contact met Willem Endstra over Nieuwgraaf dus De Vlieger dacht alleen dat hij zaken deed met Endstra. De NRC van april 2005 hierover: Naar nu blijkt namen De Vliegers IMCA Vastgoed en een bedrijf waaraan Holleeder was verbonden (Nieuwgraaf 114 Holding BV) in 2001 samen deel in een ander vastgoedbedrijf. Dit bedrijf, Electric BV, kocht dat jaar voor 6,9 miljoen gulden panden in de hoofdstad. Ook investeerde De Vlieger in 2001 met Nieuwgraaf 114 als partner in het Amsterdamse café Raffles. De uitbater van dat café, Hugo Fernandez, heeft in 2002 aangifte gedaan van afpersing. Hij noemde tegen de politie de band van De Vlieger met Holleeder. De Vlieger vindt dit laster en zegt niet te hebben geweten dat Nieuwgraaf 114 in 2001 onder het bereik van Holleeder viel. IMCA Vastgoed, waar De Vlieger inmiddels weg is, zegt dat het geen zaken meer met Nieuwgraaf 114 zal doen.

Arcaton, tegenwoordig 100% van de Pluis Participatie Groep B.V., heeft dus een zakelijk geschilletje met Electric BV. Dat moet haast wel over de transactie van de Spuistraat gaan. Electric is opgeroepen te verschijnen bij rechtbank per annonce in het Parool modat zij geen bekende vestigingsadres heeft. Electric heeft inderdaad nogal gezworven de laatste jaren. Begon het bedrijf gewoon met vestigingsadres het hoofdkantoor van de IMCA Groep aan de Kingsfordweg 201, daarna verhuisde het door naar het adres van de Argo Media Groep in Nieuw Vennep. Hier was de tijdschriften- en krantenafdeling van De Vlieger gevestigd. Zeer recentelijk is Electric BV verhuisd naar een adres in Rotterdam, de Waalhaven N.z. 31 B.

Electric BV, heden ten dage nog steeds met meerdere (onbekende) aandeelhouders, wordt bestuurd door Janssen Intertrust B.V. dat op haar beurt weer wordt bestuurd door J.M. Janssen Holding B.V. die vervolgens weer valt onder Official Services Limited, gevestigd te Peterborough in het Verenigd Koninkrijk. Het spoor eindigt nu dus in de UK terwijl vorig jaar Electric nog viel onder Lowland Establishment te Liechtenstein. Ook Lowland is een trustkantoor van ene Jeroen Janssen. Janssen? Ja, deed al eerder zaken voor De Vlieger, bijvoorbeeld ook rondom de AirLib deal met Frankrijk.
Terwijl De Vlieger altijd zo stoer deed al zijn zaken transparant te regelen is er ondertussen rondom Spuistraat 199 een ondoorzichtig web gesponnen

Speculanten krijgen vrijspel

Het Comitee tegen het kraakverbod stuurde vandaag het volgende persbericht. Dit naar aanleiding van een brief van ministers Dekker en Donner aan de tweede kamer die aankondigen deze zomer nog met een wetsvoorstel voor een algeheel kraakverbod te komen.

PERSBERICHT COMITEE TEGEN HET KRAAKVERBOD

Amsterdam, 9 juni 2006

Dekker en Donner willen kraken verbieden maar doen niets aan leegstand en breken huurbescherming verder af.

Dekker (VROM) en Donner (Justitie) geven in een brief aan de kamer aan om “rond de zomer” met een concept-wetsvoorstel te komen om kraken in alle gevallen strafbaar te stellen. Aan het tegengaan van leegstand wordt door de ministers niets gedaan. Ook pleit de brief voor meer antikraak (tijdelijke verhuur). Dit terwijl antikraak de leegstand in stand houdt. Antikraak verhult de leegstand en brengt een vaste woning voor iedereen niet dichterbij. Antikraak zit in een juridisch vacuum en antikraak heeft in het verleden daardoor reeds vele schandalen gekend. Woningzoekenden laat men dus keihard vallen, terwijl eigenaren van leegstaande panden door de overheid ongestoord worden gelaten.

Meer informatie over het kraakverbod op de website ‘kraken gaaat door’.

SPOK in het nieuws

Vandaag opende de Volkskrant met een mooi verhaal op de voorpagina over de krakers die de vastgoedmafia proberen aan te pakken. Op pagina drie volgde nog een artikel over het SPOK die “met de wet en Quote in de hand ten strijde trekt tegen foute vastgoedjongens.” Leuk leesvoer.