Dit artikel is verschenen in Lilith nr 16,
Lente 1998
Links Hoog Rechts

Pistool Pistool OORLOG BINNEN DE SCENE


Voor degenen die regelmatig de Ravage lezen zal het inmiddels duidelijk zijn dat er een strijd (op papier) is losgebarsten tussen de Ravage-redactie en een groot aantal verontwaardigde lezeressen m/v. In het themanummer "Oorlog tussen de seksen" en latere nummers heeft de redactie een aantal artikelen en brieven waar de vrouwenhaat en het anti-feminisme vanaf droop zonder begeleidend commentaar (kritiek!) geplaatst. Voor diegenen die zo verstandig zijn om de Ravage niet te lezen volgen hierna enkele citaten, om een indruk te geven van het niveau van de geplaatste stukken. (Overslaan als je een zwakke maag hebt of als je wilt blijven geloven dat de mannen binnen de linkse/anarchistische sien allemaal "best wel oke zijn"!)


Ravage nr. 248/249:
Bob Black (Amerikaans schrijver):
Pistool "Met zachte onverbiddelijke druk boog ik haar voorover over de stoel. (...) Dus stapte ik uit mijn jeans, en, te ongeduldig om mij in te vetten, nam directe actie. Ze schreeuwde en bloedde een beetje, maar weldra bedaarden haar snikken en kreeg haar gekreun een behoeftige toon."
"Anarchist, Marxist, Feminist - je noemt het maar - ik moet haar bij verrassing overvallen pakken. Het is de enige manier om het te doen op Harvard plein."

Alex van Veen (redactielid van Ravage):
"'Alle mannen willen hetzelfde', verzucht de ene na de andere vrouw. Dat constante gehijg van mannen in hun nek, ze worden er niet goed van. (...) Voor mij blijft het stiekem fantaseren hoe het is als de rollen eens omgedraaid zouden zijn (...) Waarom zou het zo moeten zijn dat er binnen de kraakbeweging opeens andere toenaderingsmethoden gehanteerd moeten worden dan de gebruikelijke."

Sies van Raaij (ex-marinier):
"De moraal van dit verhaal: seks zegt ze niks, vrouwen. Geen wonder dat hoeren voor elke betalende gast bereidwillig de benen spreiden, voor hun is het gewoon werk: niet bij nadenken. (...) Maar juist doordat seks voor mannen kennelijk iets veel belangrljkers is, zijn vrouwen zich verrekt bewust van hun seksualiteit (kijk maar hoe die meiden er 's zomers bijlopen)."

Ravage nr 250:
Ravage-redactie:
"De mensen buiten de sien vinden ons opruiend, en de mensen binnen de sien vinden ons seksistisch. Ons motto voor 1998 blijft dan ook: schijt aan alles en iedereen."

Ravage nr. 251:
Sies van Raaij (zat vroeger bij de commando's, nu in de anarchistische sien):
"Dat seks voor mannen belangrijker is dan voor vrouwen, zou te maken kunnen hebben met het feit dat het, hoe je het ook wendt of keert, de mannen zijn die neuken en de vrouwen die geneukt worden. (...) Maar vrouwen hoeven dan ook, als puntje bij paaltje komt, niets anders te doen dan de benen te spreiden of op de knieen te gaan. Voor de rest worden wij mannen geacht te zorgen. (...) Zolang vrouwen erbij lopen alsof ze inderdaad permanent solliciteren naar een grote beurt, dienen ze hun mond te houden over seksisme. Want als je zo grof en openlijk seksisme uitlokt, noem ik dat ook seksisme."

Alex van Veen: "Gesteld dat het een verkrachtingsfantasie is, waarom zou je het dan niet mogen publiceren? Het blijft immers een fantasie en zet niet aan tot daadwerkelijk vergrijp."

Bob Black (feministen hater):
"'Anarchie, een fabel' is overduidelijk pornografisch van vorm -een ieder die dat opmerkte, is, zeker voor een feminist, een genie- maar even duidelijk politiek van inhoud. (...) De ironie van een kritisch commentaar op feministische orthodoxheid in de vorm van een porno-verhaal (hele slechte porno ook nog eens: te veel woorden, te weinig seks) ontgaat alleen diegenen waartegen de fabel nu juist is gericht."

Ravage nr 253:
Alex (alweer, ja): "Het angstvallig vasthouden aan het zelfgecreeerde superioriteitsgevoel -alleen wij met ons feminisme zorgen ervoor dat het patriarchaat wordt afgeschaft-, geput uit talloze herkauwde boeken (het lijkt wel een leerschool), doet pijnlijk denken aan het communisme van weleer. Of aan de antifastrijd, de kraakbeweging, de milieustrijd. Als ze even de ruimte krijgen zetten de extreem-extreem-linksen de toon en schurken ze daarbij vervaarlijk aan bij het gedachtengoed en de strijdmethodes van extreem-rechts."


Pistool

Bovenstaande citaten maken hopelijk een beetje duidelijk waarom zoveel mensen boze brieven naar de Ravage hebben geschreven. De belangrijkste aanleiding hiervoor was het stuk "Anarchie een fabel" van Bob Black, maar inmiddels is er hevige kritiek op de Ravage-redactie zelf ontstaan, omdat ze zich nooit duidelijk gedistantieerd hebben van de inhoud van dit stuk. Sterker nog, briefschrijfsters m/v worden ervan beschuldigd dat ze elkaar opstoken (we kunnen niet zelf denken zeker!) en kinderachtig en sektarisch zijn.

Waar de redactie van het blad Buiten de orde openlijk schrijft dat de onderlinge uitgangspunten ver uit elkaar lagen (over de vraag: Plaatsen we wel of niet teksten van Bob Black?), daar laat de Ravage-redactie het volledig afweten. Alleen in nr. 250 hebben ze een klein commentaantje gegeven. Verder hebben al die weken lang alleen Freek en Alex op persoonlijke titel reacties geschreven (die overigens nogal ontluisterend waren!).

De Ravage kan wat ons betreft een goed voorbeeld nemen aan de Buiten de orde (en aan bijna alle andere bladen, want wat het onderwerp sexisme betreft is de Margriet nog vooruitstrevender dan de Ravage!). De redactie van Buiten de orde verklaart: "Seksistische, racistische of anderszins tegen de doelstelllngen van de Vrije Bond indruisende artikelen worden echter niet in het blad opgenomen."

Laten wij nou altijd gedacht hebben dat dit vanzelfsprekend was voor linkse, anarchistische of voor ons part culturele actiebladen!! Maar inmiddels heeft de Ravage helaas bewezen dat we dat iets te optimistisoh zagen. Behalve dat de redactie zich er niet voor geneert om een spreekbuis te zijn voor het ventileren van de meest walgelijke opvattingen over vrouwen en sexualiteit, zijn ze ook in hun ideeen over feministes erg achtergebleven. Een vertegenwoordigster van het zogenaamde 'slachtofferfeminisme' kruist de laatste jaren nog maar zelden ons pad, maar in de Ravage worden we nog steeds 'nostalgisch' beschreven als sektarische mannenhaatsters die niet zien dat er buiten de 'vrouwenonderdrukking' ook nog ander onrecht bestaat.

Jammer dat de Ravage-redactie zijn eigen lezeressen m/v niet serieus heeft genomen en geen zinnige redactionele reactie heeft geschreven. Ook al ben je onderling verdeeld, dan kun je nog wel een restje idealisme eruitpersen en stelling nemen tegen racisme, sexisme of wat voor vorm van haat dan ook! Zolang de Ravage 'schijt' aan zijn eigen achterban heeft, beschouwen we de Ravage als een blad dat je beter ('extreem-extreem') links kunt laten liggen. Dat scheelt een hoop ergernis, teleurstelling en woede. We houden ons liever bezig met de talloze leuke en zinnige dingen die er nog te doen zijn! En voor de vrouwen die toch dapper de strijd hebben aangebonden tegen het onheil...

WE VERKLAREN ONS SOLIDAIR MET JULLIE, TEVENS MET HET VROLIJKE VROUWEN-VERBOND TEGEN HUMORLOZE HUFTERS EN HET P.I.K. (POSITIEVE INGREEP KOLLEKTIEF)!!!

De Lilith-redactie


P.S.: We zijn naarstig op zoek naar de vrouwen van het P.I.K. en het V.V.V. We willen jullie graag interviewen! Schrijf naar ons redactie-adres of bel 070-3893287


Links Hoog Rechts
Dit artikel is verschenen in Lilith nr 16,
Lente 1998