flyer

achterkant flyer

stadsdeelvoorzitter bouwe olij wil niet dat iedereen kan zien hoe slecht hij voor dit stukje monumentaal erfgoed heeft gezorgd de afgelopen jaren en probeert de open dag te verbieden.
wij laten ons vanzelfsprekend niets verbieden.

vanaf 13.00, hal 3/bellamyplein, amsterdam oud west

Olij stelt dat de kraak “nergens op slaat” omdat het stadsdeel vanavond zou beslissen over een nieuw plan. Woensdag zou men vervolgens “aan de slag gaan” in het gedeelte dat afgelopen zondag gekraakt is. Volgens de krakers kan er nog helemaal niet echt begonnen worden met renoveren en bouwen, goedkeuring van definitieve plannen, die er ook nog helemaal niet liggen, zijn een zaak van het nieuwe fusie-stadsdeel dat pas in mei aantreed. Ook heeft beoogd project ontwikkelaar Lingotto naar verluid nog drie maanden om zich te beraden of ze überhaupt in het project stapt. Tenslotte heeft deze projectontwikkelaar zelf, in haar aanzet-voorstel dat nu op tafel ligt, geschreven dat het traject van nieuwe bouwvergunningen en wijziging bestemmingsplan vanwege de rijksmonumenten status van het complex minsten 1 jaar gaat duren.
Het “aan de slag gaan” waar de heer Olij over spreekt kan dan ook alleen maar betrekking hebben op onderhoud om het ergste verval door de structurele lekkages tegen te gaan. Klein onderhoud dat volgens eerdere uitspraken van de heer Olij op een bewonersavond al de gehele periode van leegstand regelmatig plaatsvond maar waarvan iedereen nu op TV en de de foto’s in de kranten heeft gezien dat dit nooit gebeurd is.
Mocht de heer Olij woensdag inderdaad aan de slag willen met het dichten van de lekkages dan is hij vanzelfsprekend van harte welkom. En hoewel de kraakgroep dit van harte zou toejuichen en daar alle ruimte voor zal bieden zien zij niet waarom dit niet zou kunnen met hun nog in het complex. Sterker nog, de krakers zijn al een heel eind zelf op weg om de lekkages te verhelpen. Het betreft immers voornamelijk een drietal stukgeslagen regenpijpen, een redelijk behapbare en overzichtelijke klus.

Ook nemen de krakers afstand van de beweringen van de heer Olij dat het complex te gevaarlijk zou zijn om te bewonen, zo is er in tegenstelling tot wat de stadsdeelvoorzitter beweert is immers gewoon werkende verlichting. Het is er in de grote hallen inderdaad “stervenskoud” maar er zijn ook wat kleine ruimtes gekraakt die al zeer geriefelijk zijn gemaakt.
Tenslotte liggen inderdaad een aantal van de oude smeerputten open, de kleine gaten zijn echter inmiddels al grotendeels afgedekt en de grotere putten afgezet met veiligheidslint. Mocht de heer Olij dit echter nog niet afdoende vinden kan hij verderop op het terrein bij de opslag van de stadsdeelwerken voldoende bouwhekken vinden die de krakers graag in ontvangst zullen nemen.
Mocht het stadsdeel deze z.g. onveilige situatie echter misbruiken om de hun onwelkome protestactie pogen te smoren dan zullen de krakers dit zeker niet accepteren.

Tenslotte zijn de krakers verbaasd dat de heer Olij aangifte tegen de kraakgroep zou hebben gedaan. In het Parool stelt hij immers zelf; “het complex heeft jaren leeggestaan”, van enige grond voor strafrechtelijke vervolging is daardoor vanzelfsprekend geen sprake en dat zou deze door de kraakwol geverfde politicus inmiddels wel moeten weten.

De krakers kijken dan ook uit naar de stadsdeel vergadering van vanavond waar ze een aantal eisen op tafel zullen leggen. Inmiddels heeft de heer Olij de krakers ook uitgenodigd voor een persoonlijk gesprek a.s. woensdag, de krakers hopen dat de heer Olij dan zal toezeggen hun eisen in te willigen maar de krakers zijn zonder meer bereid ook de heer Olij zijn voorstellen aandachtig aan te horen.
Een ding is volgens een woordvoerster van de krakers echter zeker; “zolang er geen uitzicht is op een voor de buurt wenselijk plan, dat ook nog recht doet aan de monumentale status, blijven de krakers zitten”.

Een paar hallen moet rode puntdaken zijn nu weer in gebruik
Met behulp van verschillende kraakgroepen en kraakspreekuren uit de hele stad is een deel van het immense terrein gekraakt. Al jaren worden de vele mogelijkheden van dit monument maar zeer spaarzaam benut, zo hebben op het terrein van +/- 15.000 m2 slechts enkele antikrakers een atelier en staat het grootste deel al tijden weg te rotten. Na het onlangs definitief stranden van de plannen voor een controversieel, megalomaan uitgaanscentrum ligt er nu een aanzet tot nieuw voorstel maar het lijkt er niet op dat er binnen afzienbare tijd al een nieuwe bestemming aan het terrein wordt gegeven. De plannen moeten immers nog uit gewerkt worden, het nieuwe fusie-stadsdeel West moet er nog over oordelen en daarna zal het nog zeker één jaar duren voordat het bouwvergunningen en
bestemmingsplan traject is doorlopen.

De krakers zijn zich er terdege van bewust dat de stadsdeelpolitiek onlangs een brainstorm met de buurt heeft gehad. Zij willen benadrukken dat zij deze actie niet hebben ondernomen om buurt initiatieven te frustreren maar dat zij juist de buurt van harte wil uitnodigen om samen met de krakers alvast te beginnen met het terrein een wenselijke invulling te geven.
De politiek is immers al jaren bezig met de ontwikkeling van het complex en in die tijd is er nooit geluisterd naar de wensen van de buurt. De kraakgroep heeft er weinig vertrouwen in dat dit ditmaal, zonder een gelijktijdige bezetting om druk te zetten, anders zal gaan. Ook nu weer blijkt immers in de coulissen al een nieuwe project ontwikkelaar klaar te staan om het terrein een grotendeels commerciële, grootschalige invulling te geven, waarin voor de door de buurt gewenste voorzieningen haast geen plaats is ingeruimd.

Buurtbewoners en overige geïnteresseerden zijn dan ook via een verspreid pamflet van harte uitgenodigd om langs te komen en boven een kop koffie of soep met de krakers van gedachten te wisselen.

De kraakgroep is i.i.g. van plan om op de korte termijn in het complex een scala aan kleinschalige culturele en sociale projecten te ontplooien.
Gedacht wordt onder andere aan atelier en galerie ruimte, een dagcafé met koffie en internet, een z.g. volkskeuken restaurantje, een weggeefwinkel en een theater- en filmzaal.

Ook is deze bezetting uitgevoerd met het oog op de voortdurende verkrotting van het rijksmonument. Door de jarenlange leegstand en het gebrek aan goed onderhoud is het complex zwaar aan het vervallen. Zo zeer zelfs dat (gedeeltelijke) sloop onlangs door stadsdeelvoorzitter Olij niet bij voorbaat werd uit gesloten. De krakers hopen met deze actie een steentje bij te dragen aan het redden van dit karakteristiek erfgoed.

Tenslotte willen de krakers met de kraakactie de sociale, culturele en politieke noodzaak van het kraken zoals dat in Nederland plaatsvindt benadrukken. Zoals een aanwezige kraker opmerkte: “Deze actie mag [naast alle lokale aspecten] ook zeker gezien worden als een lange neus naar die tweede kamer leden die hoopten dat het kraken in Nederland per 1 januari geschiedenis zou zijn.”

da costastraat 112 en 110

Vandaag rond een uur of 13:00 zijn de meeste panden op de da costastraat 110 en 112 gekraakt.

zondag ‘s ochtends vroeg was men al bezig met voorbereidingen en het maken van de soep, en de humus met brood. Het eten/lunch voor de mede-krakers en de eventuele buur. Na enige planning bewoog men naar de verzameling locatie waar gewacht werd op nog meer mensen.

Vanuit hier gingen we uiteindelijk naar de da costastraat, waar men bezig ging met het binnengaan van het pand. Enkele zorgelijke buren deden wat moeitelijk maar de meeste werden al snel gerust gesteld door krakers die iedereen aansprak of een brief uitdeelde over wat er gaande was.

Na enige tijd was men binnen en was het wachten op de politie, welke al zeer behulpzaam door een buurvrouw gebeld was.
Na de politie alles bekeken had en het wel goed vond gingen de krakers weer aan het baricaderen (i.v.m. met een eventuele knokploeg dreiging). en het nuttige van de soep met brood welke inmiddels was gearriveerd.

Oftwel, de kraakactie liep voorspoedig.

Van het pand zelf zijn de beganegrond en enkele van de bovenverdiepingen gekraakt. De begane grond en bij 1 van de panden was vrijwel alles gestript, maar het andere pand was nog in goede staat. De krakers willen op de bovenverdiepingen gaan wonen en op de beganegrond eventueel met de buurt iets sociaals gaan doen.

De panden zijn dezelfde middag gekraakt. Ook toen kregen de krakers te maken met een tweetal mensen die de krakers bedreigden met de dood. Een van de twee had daarop een raam ingeschopt bij een snackbar naast de gekraakte etages en ging de krakers te lijf met een stuk van het gebroken glas. De andere persoon nam ook deel aan de aanval en kwam zwaaiend met een stoel naar buiten. Een van die personen is toen meegenomen naar het politiebureau.

Mensen van de knokploeg die s’avonds terugkwam zijn naar verluid ook gearresteerd. De politie heeft de straat afgezet. De panden bevinden zich aan de Kinkerstraat tussen de Bilderdijkstraat en de Da Costakade. De eigenaar wil de sociale huurpanden verbouwen tot hotel. De buurt verzet zich tegen deze plannen.

http://www.indymedia.nl/nl/2009/01/57162.shtml

PERSBERICHT (english press release follows)

KRAAK EN KNOKPLOEG IN AMSTERDAM

Amsterdam, 18 januari 2009

Vanmiddag zijn in de Kinkerstraat in Amsterdam twee winkelruimtes gekraakt in het zogeheten Vinkzicht-blok.
De eigenaar van dit blok, Korjako BV uit Heerhugowaard, wil de huizen slopen en een hotel bouwen, wat op zeer veel verzet uit de buurt stuit.
Vanmiddag vond daarom een ietwat rumoerig verlopen kraak plaats, waarbij
twee al jaren leegstaande ruimtes werden bezet.
Nadat de gearriveerde politie had geconstateerd dat de kraken legaal waren, ontstond nog een kleine schermutseling omdat een paar bouwvakkers die een andere ruimte in het blok van de eigenaar huren de ruiten van een zich in het blok bevindende snackbar stuk sloegen, waarna een van hen door de politie werd gearresteerd.
Deze bouwvakkers bedreigden bij deze schermutseling ook verscheidene mensen herhaaldelijk met de dood.
Om half acht in de avond verscheen vervolgens een groep van ongeveer 25 uit de kluiten gewassen mannen bij het pand, waaronder de bouwvakkers van die middag. De mannen spraken onderling Russisch. Zij forceerden met veel geweld een toegang tot een van de twee ruimtes, waarna zij de in het pand aanwezige krakers zeer hardhandig naar buiten sloegen. De knokploeg gebruikte hierbij slagwapens, waaronder koevoeten.
Zij opereerden alsof zij gewend waren samen geweld te gebruiken.
Drie krakers raakten gewond, een van hen is opgenomen in het ziekenhuis met een dubbele kaakbreuk.
De gealarmeerde politie werd vervolgens door de knokploeg wijsgemaakt dat ZIJ zich in het pand hadden bevonden en dat de krakers de aanval hadden gepleegd, en het vergde enige overredingskracht van de toegestroomde buurtbewoners om de politie van het tegendeel te overtuigen.
Toen de politie na ongeveer een uur duidelijk had wat had plaats gevonden heeft zij het pand betreden en de daar nog aanwezige knokploegleden gearresteerd. Hierna werd de ruimte weer overgedragen aan de krakers.
Onmiddellijk nadat het pand weer betreden was is begonnen met het herstellen van de door de knokploeg aangerichte schade, en zijn alle mogelijke toegangen zwaar gebarricadeerd.
Binnenkort hopen de krakers in de ruimte openbare voorzieningen voor de buurt te openen.

op dit moment is geen woordvoerder beschikbaar voor verdere inlichtingen
maar voor vragen kunt u het verzendadres van dit persbericht gebruiken.

Kraakgroep Vinkzicht

—————————————

This afternoon, on the 18th of january, two ground floor spaces in the Vinkzicht building in the Kinkerstraat were squatted.
Soon after the squat the police arrived, inspected the buildings and OK’ed the squat action for the time being. Soon after that -the police had not left yet- some thugs showed up, started harassing the squatters and smashed a window of a snackbar next to the squat. One of these thugs got arrested.
The whole scene calmed down and a start was made with cleaning up the place.
At seven thirty a gang of about 20-25 thugs showed up, who all spoke Russian. They forced their way into the building with brute force and viciously attacked the squatters, injuring three of them. One had to be admitted into hospital with a fractured jaw.
The thugs operated in an organized fashion, as if they were used to using violence together.
Soon after the police arrived, and the thugs convinced them that they had been sitting inside peacefully, and that the squatters had attacked them. Only after people from the neighborhood had interfered did the police realize their mistake and then decided to enter the building and arrest the thugs that remained there. The building was then handed over to the squatters again, who have started repairing the damage done by the thugs and firmly barricading the place up.

De eigenaren, Diacra Vastgoed en Marco de Blaey Projectontwikkeling B.V, hebben een jaar geleden een bouwaanvraag ingediend om de drie woningen met zolder samen te voegen tot twee appartementen om deze na splitsing aan de hoogst biedende te verkopen. Diacra Vastgoed is inmiddels failliet verklaard. In april 2007 werd de directeur van dit bedrijf, Eric van Toorenburg, opgepakt wegens fraude met asbestverwijdering en het omkopen van inspecteurs van de Bouw en Woningtoezicht. Ook in Amsterdam Oud-West werd een ambtenaar van het stadsdeel gearresteerd in deze zaak.

Na deze asbestaffaire waarbij tientallen panden in de stad betrokken waren is het bedrijf Diacra Vastgoed binnen enkele maanden omgevallen en is ondertussen het meeste bezit via executoriale veilingen verkocht. Van Toorenburg is de laatste jaren vaker doelwit geweest van kraakgroepen, simpelweg omdat veel panden van hem leeg stonden.

De kraakgroepen hebben tijdens die kraakacties geleerd hoe agressief dit heerschap kan zijn. Terwijl Van Toorenburg het land is ontvlucht (hij wordt ook nog gezocht door het Openbaar Ministerie) verwachten we van De Blaey wel een reactie. Eind 2005 heeft hij het verhuurde pand Rhijnvis Feithstraat 14 eigenhandig en illegaal ontruimd door de inboedel van de bewoners op straat te gooien. De politie van het wijkteam heeft De Blaey destijds voor die actie gearresteerd. In 2002 was er een conflict tussen Diacra en De Blaey en kraakgroep Staatsliedenbuurt, ook daar bleek dat deze heren geweld tegen mensen niet schuwen.

De bouwaanvraag voor de Wilhelminastraat 155 werd begin 2007 gedaan door Arend Blok, ook hij is nog officieel verdacht van het op illegale wijze slopen en afvoeren van asbest en het omkopen van ambtenaren.

Het zijn dit soort eigenaren die over de ruggen van de bewoners van deze stad koste wat kost geld binnen willen slepen. Met deze actie willen de krakers een signaal afgeven tegen speculatie, leegstand en andere vastgoedboeverij en de ongekende hoge verkoopprijzen en woonlasten in deze stad die hieruit voortvloeien .

Amsterdam voor de bewoners, niet voor de eigenaren met hun villas in Vinkenveen!

Kraakgroep Wilhelminastraat.

(NL version below)
We are writing this to tell you what really happened. The police have the media working for them, they control what people see, they have all the power. And they are not using it to tell the truth! The police are spreading propaganda against squatters, trying to make us look more and more like terrorists so they can justify their brutal actions and the long sentences activists are getting. This is not justice happening, it’s their laws, and these two have nothing in common. The law is not equal for everyone, it doesn’t protect us, so we have to do it ourselves.

On Tuesday, March 21st, at around one o’ clock in the afternoon, the MEi started evicting Bilderdijkstraat 82-I in Amsterdam. We had decided to stay inside and to resist the eviction for as long as we could. This is a short story about what happened.

Through the barricades we could see a number of our friends and sympathizers gathering in front of the house, giving us support and strength. We were following the eviction wave on the radio, so we knew that many people had already been arrested in the streets and that our time was approaching.
From the rear of the building we could see undercover police already observing the house, gathering in the playground that belongs to the kindergarten next door. There were about twenty of them, and they were too far away for us to reach them with our water and smelly eggs.
ME lines started to form in the street in front of the building. When the order was given they advanced in the direction of our house and cleared the street. Our friends, supporters, and whoever happened to be there at the time were forcibly removed with the ME batons and shields.
While we were waiting, we had been speculating which way the BraTraii would try to get in. Now, finally, we were about to find out: they were going to enter via the balcony at the back of our flat.
The BraTra began by clearing the passage to the balcony, removing the garbage and old furniture that had been put there to block their way. From inside the flat we constantly sprayed water at them, making it clear that we were not going to give up the house easily and that they would have to work hard for their money this time.
After a while seven members of the BraTra team finally made it onto our balcony. First they smashed a window, and we could feel the pepper spray in the air and hear the noise of the power tools cutting through the first layer of the barricades. We answered them with more water and paint through the broken window and we tried to push their tools away, so the BraTra were forced to use their shields and other material to cover the holes they had made.
After cutting through the first layer the BraTra realized that behind it there was another layer and more of our resistance, and they were forced to retreat and take a break. So we also had a break and tried to smoke the wettest cigarettes ever.
Meanwhile, at the front of the house, the water cannon was busy trying to take down the banner and turning our house into an indoor swimming pool. When the first water cannon was empty they brought in a second one, which had tear gas in its water.
During the BraTra’s break we heard on the radio that the police violence had escalated, that our friends and sympathizers were being provoked, chased off, beaten up and arrested in the streets outside. A few minutes later this police brutality reached us too. The BraTra came back with gas masks, started shooting tear gas inside, tried to hit us with metal pipes and continued cutting the barricades. During this attack one of us got a direct hit in the head from one of the pipes, and others got injured as well.
These attacks were repeated three times, from different parts of the back of the building, while a second team was trying to get through the front door. All in all we resisted for three hours before the crane entered our bedroom and we decided it was time for us to disappear.
We want to point out that during all this time we were focusing on stopping their tools from cutting the barricades. We would have had many opportunities to harm the police officers, standing face to face with them, but we didn’t want to. Destroying their tools is not a form of violence. You can’t use violence against objects, only against people, and that we did not do.
Now we are being accused of the attempted manslaughter of police officers, although it is clear that is not what we did. If people will be facing these kinds of the accusations anyway, regardless of what really happened, perhaps we might as well start considering the ideas the police are giving us…?
What happened at the Wild West proves that it is indeed possible to prevent others from being evicted, by making all evictions as time-consuming and annoying as we can. The police are getting more and more violent all the time, so they can’t expect us to remain as nice and peaceful as we once were. What you give is what you get!
We thank everybody for the amazing support and all the respect that we received. What we need now as a movement is for everybody to start working together. Squatting is a political act, not just a free place to live, and resisting evictions is not only the fight of the people living in the houses under threat, but a collective struggle. There are many things that can be done, and many ways of helping people who are being evicted. Don’t forget that your house will be on the list too, so don’t wait but start preparing now!

Special thanks to the radio broadcasters, all the people outside (love and strength to the ones that got arrested and respect to the ones who managed to get away), the people in the other houses that got evicted, and the rest. You know who you are.
Oh yeah, and our apologies to the van Ostadestraat for the long wait!

Peace, love and petrol bombs,

the Wet Underground.

Brief van de verdedigers van het Wilde Westen, Engelse vertaling komt eraan.

Brief van het Wilde Westen Verzetsfront – ik zie ik zie wie mij niet ziet -

Wij schrijven deze verklaring om te vertellen wat er echt gebeurd is. De media eten uit het handje van de politie, zij bepalen wat de mensen zien, zij hebben alle macht. En ze gebruiken die niet om de waarheid te vertellen! De politie verspreidt propaganda tegen krakers. Ze proberen ons meer en meer als terroristen af te schilderen in een poging hun gewelddadige acties en de lange straffen die activisten krijgen te rechtvaardigen.
Dit is geen rechtvaardigheid, dit zijn hun wetten en die twee dingen hebben niets met elkaar te maken. De wet is niet gelijk voor iedereen, wij worden er niet door beschermd, dat zullen we dus zelf moeten doen.
Op dinsdag 21 maart, rond een uur of een ‘s middags, begon de ME met de ontruiming van Bilderdijkstraat 82 I in Amsterdam. Wij hadden besloten binnen te blijven en ons zo lang mogelijk tegen de ontruiming te verzetten. Dit is een kort verhaaltje over wat er toen gebeurde.

Door de barricades heen konden we zien dat onze vrienden en sympathisanten zich verzamelden op straat voor het pand, om ons te ondersteunen. Wij konden de ontruimingsgolf volgen via de radio, dus we wisten dat er al veel mensen op straat gearresteerd waren en dat onze tijd steeds dichterbij kwam.
Aan de achterkant konden we zien hoe stillen aan het verzamelen waren in de tuin van de naastgelegen creche en het pand al observeerden. Er waren er een stuk of twintig en ze waren buiten bereik van ons water en onze stinkende eieren.
Aan de straatkant werden ME linies gevormd. Toen het bevel gegeven werd gingen zij voorwaarts richting ons huis en veegden de straat leeg. Onze vrienden en sympathisanten en wie op dat moment toevallig op straat was werden door de ME weggewerkt met behulp van de knuppels en de schilden.
Wachtend op de ontruiming hadden we gespeculeerd over langs welke weg de BraTra zou proberen binnen te komen. Nu zouden we het eindelijk te weten komen… ze kwamen via het balkon aan de achterkant.
De BraTra begon de route naar het balkon vrij te maken, die bezaaid lag met troep en oude meubels die daar neergelegd waren om ze de weg te versperren. Door vanuit het huis ze constant met water te bespuiten lieten wij merken dat we het pand niet zomaar op zouden geven en dat zij deze keer hard zouden moeten werken voor hun geld.
Na een tijdje klommen zeven leden van de BraTra eindelijk op ons balkon en sloegen een ruit in. Wij voelden de pepperspray en hoorden het geluid van het zware materieel waarmee ze de eerste laag van de barricades doorzaagden. Wij beantwoordden dit offensief met meer water en met verf door de kapotte ruit en we probeerden hun gereedschap weg te duwen zodat de BraTra zich gedwongen zag hun schilden en ander materieel te gebruiken om de gaten die ze maakten af te dekken.
Nadat ze door de eerste laag van de barricades heen gekomen waren, besefte de BraTra dat er nog een laag (en meer verzet van onze kant) achter zat. Zij trokken zich terug en namen een pauze, dus wij hadden ook pauze en hielden ons bezig met het roken van de natste sigaretten ooit.
Ondertussen was aan de voorkant het waterkanon bezig het spandoek van de gevel te krijgen en ons huis in een indoor-zwembad te veranderen. Toen het eerste waterkanon leeg was kwamen ze met een tweede, bij deze zat er traangas in het water.
Tijdens de BraTra pauze hoorden we op de radio dat het politiegeweld tegen onze vrienden en sympathisanten was toegenomen, dat buiten op straat mensen geprovoceerd werden, achtervolgd, gearresteerd en inelkaar geslagen. Even later bereikte dit geweld ook ons. De BraTra kwam terug met gasmaskers op, begon traangas naar binnen te schieten, probeerde ons te slaan met metalen pijpen en ging verder met het doorzagen van de barricades. Tijdens deze aanval werd een van ons vol op het hoofd geslagen met een metalen pijp, anderen werden ook verwond.
Deze aanvallen werden drie keer herhaald vanuit verschillende plekken aan de achterkant van het pand, terwijl een tweede team probeerde door de voordeur heen te komen. Alles bij elkaar hebben we zo’n drie uur verzet geboden voordat de kraan ons slaapkamerraam binnenkwam en wij besloten dat het tijd werd om te verdwijnen.
We willen benadrukken dat we ons de hele tijd geconcentreerd hebben op het tegenhouden van het gereedschap waarmee zij door de barricades probeerden te zagen. Als we dat gewild hadden, hadden we vele kansen gehad om de politie aan te vallen, maar dat wilden we niet. Hun gereedschap kapot maken is geen geweld. Je kan geen geweld gebruiken tegen dingen, alleen tegen mensen, en dat hebben wij niet gedaan.
Nu worden wij beschuldigd van poging tot doodslag op politieagenten, hoewel het duidelijk is dat wij dat niet gedaan hebben. Als mensen dit soort beschuldigingen toch wel aan hun broek krijgen, ondanks wat er echt gebeurd is, moeten wij misschien deze ideeen die de politie ons aangeeft maar eens serieus gaan bestuderen dan…?
Wat gebeurde bij het Wilde Westen bewijst dat het mogelijk is de ontruiming van andere panden tegen te houden door de ontruiming van elk huis zo langdurig en vervelend mogelijk te maken als we kunnen. Nu de politie steeds gewelddadiger wordt kunnen ze niet verwachten dat wij zo aardig en vreedzaam blijven als we eens waren. Wie wind zaait zal storm oogsten!

Wij bedanken iedereen voor alle steun en respect die we hebben mogen ontvangen. Wat we nu nodig hebben als beweging is dat iedereen samen gaat werken. Kraken gaat om het stellen van een politieke daad, niet alleen maar om een gratis huis. De strijd tegen ontruimingen is niet alleen een zaak van de mensen in de bedreigde panden, maar een collectieve strijd. Er zijn veel verschillende dingen die gedaan moeten worden en veel verschillende manieren om de mensen die ontruimd dreigen te worden te helpen. Bedenk dat jouw huis ook een keer op de ontruimingslijst zal komen, dus wacht niet af maar begin nu al met de voorbereiding!

Extra hartelijk bedankt voor de radio uitzending, voor alle mensen die buiten waren (knuffels en sterkte voor de arrestanten, respect voor degenen die wisten te ontkomen), voor de mensen in de andere ontruimde panden en de rest, jullie weten wie jullie zijn.
Oh ja, en onze excuses aan de van Ostadestraat voor het lange wachten, sorry!

Met vriendelijke groeten en een mollie,

Het Natte Verzet.

how to build a barricade

Naar alle waarschijnlijkheid wordt morgen, dinsdag 21 maart, Bilderdijkstraat 82 – 1 hoog (bekend van de Verdonk spandoeken) ontruimd. De bewoners en gebruikers weigeren vrijwillig te vertrekken, de etage is zwaar gebarricadeerd en men is van plan zich te verzetten tegen de Mobiele Eenheid.

De etages 82 huis en 1 hoog zijn dit jaar tijdens Koninginnennacht gekraakt.
De kraak was een protest tegen de misstanden op de woningmarkt en dan vooral tegen de invloed van criminele speculanten. Ook de onwil van justitie, gemeente en stadsdeel om hier tegen op te treden was onderdeel van onze kritiek.
Bijna een jaar later moeten we constateren dat er nog niks is veranderd. Terwijl Cohen, Welten en de Wit zich publiekelijk op de borst kloppen over hun strijd tegen de vastgoedmaffia ontruimt de driehoek keer op keer panden ten gunste van zware maffia zoals de erven Luske, Endstra, Hingst en Mieremet.
Nu staat ook ons pand op de lijst van te ontruimen panden en ook ons pand is in zeer dubieuze handen.
Naar aanleiding van deze ontruimings dreiging hebben wij een open brief aan de gemeente en het stadsdeel opgesteld met het verzoek de ontruiming op te schorten en over te gaan tot onteigening. Tot op de dag van vandaag hebben we hierop nog geen reactie ontvangen.
De open brief met alle informatie over de etages, eigenaar en rechtszaken is bij deze persverklaring gevoegd.

In tegenstelling tot Cohen en co weigeren wij onze oogkleppen op te zetten en sociale projecten klakkeloos over te leveren aan de vastgoedmaffia die onze stad kapot maakt.

Ook willen wij vanwege het dreigende kraakverbod benadrukken welke rol krakers spelen in de strijd tegen speculatie en criminele invloed op de vastgoed sector. Niet wij zijn criminelen, maar de huisbazen waar wij van kraken.

Wij blijven, kraken gaat door!!

Bewoners en gebruikers Politiek Cultureel Info Centrum “het WildeWesten”

Open brief aan de gemeenteraad van Amsterdam en het dagelijks bestuur/ stadsdeelraad van stadsdeel Oud-West m.b.t. Politiek Cultureel Info Centrum “Het Wilde Westen”.

Op 29 April hebben wij na jaren van leegstand de vanwege overlast, harddrugs en vuurwapens gesloten coffeeshop Tomorrowland (Bilderdijkstraat 82) en de daarboven gelegen woning gekraakt.
Wij hebben hier een Politiek Cultureel Info Centrum gevestigd dat wij “het Wilde Westen” hebben genoemd.
Eigenaar van de etages is de bekende speculant en vastgoed maffioso Nicolaas Sandmann, die om fiscaal/juridische redenen officieel op Bonaire woont, maar in werkelijkheid de trotse bewoner is van de reusachtige villa Betty aan de Overtoom.
Sandmann word al jaren in een adem word genoemd met beruchte namen als Willem Endstra en Bertus Luske. Volgens de geruchten heeft de Criminele Inlichtingen Dienst (CID) pas nog onderzoek gedaan naar Sandmann in verband met de affaires rond de luchtvaartmaatschappijtjes die hij samen met Erik de Vlieger bezat. Hij heeft er nooit een probleem mee gehad dat zijn panden leegstonden of werden uitgebaat voor criminele zaken. Nu wij hem echter tijdelijk van zijn beschikkingsrecht hebben ontheven vond hij tussen zijn vuile zaakjes door tijd genoeg om een rechtszaak tegen ons aan te spannen m.b.t. de woonruimte op de eerste verdieping.
Sandmann beweert dat hij een huurder voor deze ruimte heeft en hoewel wij hier in de rechtszaal veel argumenten tegen hebben aangevoerd heeft de kortgeding rechter jammer genoeg in ons nadeel gevonnist.
Volgens de advocaat van Sandmann zal de etage 21 maart ontruimd worden tijdens de zgn. ontruimingsgolf.
Nu willen wij u vragen om er bij Cohen en de rest van de driehoek op aan te dringen om niet te ontruimen maar gebruik te maken van het opportuniteitsbeginsel. Ook verzoeken wij de gemeenteraad om over te gaan tot onteigening van de panden.

Dit om de volgende redenen:

- De dubieuze reputatie van eigenaar Sandmann.
Wij vinden het niet te verteren dat een stad die zich op de borst klopt over haar strijd tegen de banden tussen de onroerend goed figuren en de penoze klakkeloos keer op keer ontruimt voor de vastgoed maffia.

- De twijfelachtige gronden waarop het vonnis is gewezen.
Sandmann beweert dat iemand een ongedateerde intentieverklaring heeft getekend om het perceel te gaan huren. Dit terwijl deze “huurder” het pand nog nooit heeft bezichtigd. Ook zal hij, aangezien de begane grond ongemoeid zal worden gelaten, boven een druk bezocht gekraakt perceel te komen wonen. Wij wagen het gezien de al dan niet terechte reputatie van krakers zeer te betwijfelen of iemand in zo’n situatie een etage zou willen huren om daar rustig te gaan wonen. Aangezien Sandmann weigert bekend te maken wie deze “huurder” eigenlijk is (alleen de achternaam is bekend) kunnen we niet eens controleren of deze persoon uberhaupt wel bestaat.
Wij gaan er dan ook van uit dat de etage slechts zal worden uitgesloopt na de ontruiming. Iets wat wij niet kunnen accepteren en wat slechts zou leiden tot herkraak op herkraak.

- Wij zijn nog in hoger beroep tegen het vonnis, ons lijkt het niet meer dan logisch om in een rechtsstaat, zoals nederland pretendeert te zijn, te wachten totdat alle rechtszaken zijn afgerond.

- Het openbare orde aspect.
Wij zijn niet van plan om vrijwillig te vertrekken om de percelen weer in handen van de vastgoed maffia te laten vallen. Het pand is zwaar gebarricadeerd en we zullen ons verzetten bij een ontruiming. U kunt in de geweldsraportage over de Verdonk spandoeken die de gemeenteraad onlangs heeft ontvangen opzoeken hoe de vorige poging tot binnentreden in Het Wilde Westen voor de politie is verlopen. Wij denken niet dat het in uw belang is keer op keer de ME Amsterdam west in te sturen om krakers uit een uitgesloopte etage te laten zetten, zeker gezien de achtergronden van de etages en de eigenaar.

Na een onteigening, met een gemeente / stadsdeel in de rol van nieuwe eigenaar, zijn we zonder meer bereid te onderhandelen over een vrijwillig vertrek (indien de panden een sociale bestemming krijgen). Met een gemeente / stadsdeel in de rol van geüniformeerde knokploeg voor de vastgoed maffia zijn we alleen bereid tot strijd.

Aan u de kans om dit te voorkomen.

Met strijdbare groeten,

de bewoners en gebruikers van “Het Wilde Westen”

Bilderdijkstraat 82hs/1h

WIJ BLIJVEN, KRAKEN GAAT DOOR!!!

Buurt- en persverklaring naar aanleiding van de aktie-kraak van het pand Bilderdijkstraat 82 hs en 1 hoog in Amsterdam west.

25 jaar later, niks veranderd!!

Op 30 april 1980 begon met de de kraak van een pand op de Bilderdijkstraat in de Amsterdamse Kinkerbuurt de aktie-dag “geen woning geen kroning”. Doel was om aandacht te vragen voor de sociale misstanden in Nederland en zich door middel van een straatfeest voor de deur te ontrekken aan het pro-monarchistische circus dat zich in de rest van de stad voltrok.
Met een brute aanval door de mobiele eenheid op dit gezellig samenkomen werd dit plan de grond in geboord en werd de aanzet gegeven voor een van de grootschaligste uitingen van sociale onvrede in de na-oorlogse geschiedenis. Een dag die de kronieken in zou gaan als de kroningsrellen.

30 april 2005 lijkt er een hoop veranderd te zijn, voor een massaal protest zoals toen hoeft het gezag immers niet bevreesd te wezen. Maar is er wel zoveel veranderd sindsdien?
Na de heimelijke sluipmoord op de solidariteit tijdens het paarse poldermodel, lijkt het er nu op dat de frontale oorlog is begonnen.
Hele delen van de bevolking worden gemarginaliseerd, gediscrimineerd en tegen elkaar opgezet.
Er is een hetze gaande tegen mensen met een moslim achtergrond, vrouwen hebben misschien gelijke rechten maar nog steeds geen gelijke kansen, “anders”-sexueel geaarden worden in beste geval getolereerd maar nog altijd niet geaccepteerd, de lijst is eindeloos.
Met het uithollen van de sociale voorzieningen en de arbeidsrechten, de directe aanval op de sociale huisvesting door het monsterverbond van minister Dekker en de woningbouwverenigingen en de talloze andere plannen die dit kabinet heeft uitgevoerd of nog voor ons in petto heeft wordt er wederom massale onvrede gezaaid.
En zoals het gezegde luidt, wie wind zaait zal storm oogsten.

Wij hopen van harte dat de infrastuctuur van de kraakbeweging wederom een bijdrage kan leveren om die woede te kanaliseren en te richten tegen hen die ons onderdrukken.
Maar niet alleen de “gewone” nederlandse burger ligt onder vuur, ook de kraakbeweging heeft het getij tegen. Er liggen al plannen om het kraken juridisch onmogelijk te maken en ook de gemeente Amsterdam draagt haar steentje bij met de voorgenomen ontruiming binnen zeer korte termijn van een groot deel van de momenteel gekraakte publieke ruimtes.

Om deze en vele andere redenen hebben wij besloten om een nieuw anti-parlementair politiek info cafe te kraken in Amsterdam west.

En wat een praktijkvoorbeeld van de huidige toestand van het land is onze locatie.
De begane grond Bilderdijkstraat 82 en het daarbij horende appartement staan al 3 jaar leeg sinds de daar gevestigde coffeeshop werd dichtgetimmerd wegens de vondst van harddrugs en meerdere vuurwapens. Eigenaar van het perceel is onroerend goed maffioso Nicolaas Sandman, officieel woonachtig op de Antillen maar al decennia de trotse bewoner van Overtoom 241, een reusachtige vrijstaande villa (Villa Betty) aan het Vondelpark. Sandman wordt keer op keer in verband gebracht met de meest beruchte criminelen en geruchtmakende affaires, maar toch laat de gemeente, ondanks krijgshaftige taal over het aanpakken van de banden tussen criminelen en de onroerend goed sector, dit schoolvoorbeeld van verstrengeling al jaren compleet ongemoeid.
Dit terwijl de bewoners van de rest van Oud-West moeten knokken om niet te worden vermorzeld door de geldwolven van de geprivatiseerde woningbouwverenigingen en de daar bij behorende yuppieficatie.
Wij hebben besloten om daarom maar het recht in eigen hand te nemen.

Op de korte termijn zullen wij u verder inlichten over de activiteiten die we in ons kleine vrijstaatje willen gaan ontplooien.
Tot die tijd daar is zullen we op 30 april om 14.00 uur beginnen met dat te doen wat we 25 jaar geleden ook al probeerden, het organiseren van een oranje vrij straatfeest op de Bilderdijkstraat, om alvast een voorschot te nemen op de enige echte feestdag van dit weekeinde: de 1e Mei!!
Want wij bepalen zelf wel wanneer we de strijd met staat en koningshuis aangaan.

In solidariteit met alle onderdrukten over de hele wereld,

Politiek info cafe “het Wilde Westen” en sympathisanten
ism het Autonoom Persbureau voor de Agitatie