Het gerecht hield de eerste grote publieke vertoning van deze farce, ook bekend als Fenix.

De rechtszaak werd in een kleine ruimte gehouden, toegankelijk voor slechts 18 personen, van wie de meerderheid journalisten waren. Dit weerhield Igors supporters er niet van om te verzamelen in de gang en buiten het gerechtsgebouw.

Nadat de aanklachten voorgelezen werden, kwam de bewijslast naar voor. Van alle digitale en geprinte bewijzen die de politie in dit onderzoek verzamelde, koos de rechter een foto die op Igors gsm gevonden werd, een foto van zijn voet op een deurmat van de Amerikaanse vlag. Toen hij ondervraagd werd over waarom hij deze foto bewaarde, antwoordde Igor “Ik vond dat grappig”. Op dit moment werd het duidelijk dat de aanklager zou focussen op Igors Russische afkomst als motief voor zijn vermeende aanval op het huis van Stropnický. Om het meer uit te leggen: Stropnický’s onvoorwaardelijke liefde voor het Westen maakt hem een doelwit voor iedere Rus! In dit geval vertaalt Russisch als pro-Putin/anti-Westen. Igor werd in de media afgeschilderd als een gestoorde Russische nationalist na zijn arrestatie. De grote contradictie hier is dat Igor in Rusland vervolgd werd voor onaangekondigde demonstraties tegen de Russische bezetting van de Krim en tegen Putin’s imperialistische regering. En zoals hij uitlegde in zijn slotspeech, simpelweg Russisch zijn maakt je niet automatisch pro-Russisch of een soort van Russisch nationalist.

De volgende lach in de rechtszaal kwam na de rechters interesse in Igors tattoos, voornamelijk de ACAB in zijn nek. De zaal barstte in lachen uit na zijn uitleg. Het was niet de laatste keer dat de rechter het gelach van het publiek moest kalmeren.

Het kwam niet als een verrassing, maar het stak toch nog steeds. De contradictie. Eén wet voor Igor, een andere voor Stropnický. Zoals vele anarchisten voor hem werd Igor verboden om enig politiek argument in zijn verdediging te gebruiken. Toen Stropnický het spreekgestoelte nam, gebruikte hij zijn vrijheid compleet, met een mix van politiek, angst en laster, om van Igor een monster te maken, bewerend dat sinds de beklaagde naar Tsjechië verhuisde, hij een grote radicalisering van de samenleving voelde, met toegenomen haat bij links en rechts. Hij verwees naar de vermeende Molotov aanval als een moordpoging (de sensatieterm van de media voor deze zaak) en zei min of meer dat Igors aanwezigheid in het land bijdroeg aan de opkomst van het zogenaamde rechts, linkse en fundamentalistische extremisme. Stropnický was ook de enige persoon aanwezig in de rechtszaal die openlijk toegaf te weten hoe een Molotov cocktail te maken, geleerd van een anarchistische website, en legde uit waarom de fles niet correct ontvlamde en vervolgde zijn betoog met te zeggen dat zijn huis in seconden tot as gereduceerd zou zijn als de Molotovs succesvol waren geweest. Interessant.

Wat nog?

Martin Stropnický en zijn vrouw Veronika Stropnická spraken over hoe de aanval duidelijk gericht was op de kamer van hun dochters, alsof anarchisten er een gewoonte van maken kinderen aan te vallen. We moeten erbij vermelden dat de familie, rond hetzelfde moment als de aanval, een collage met foto’s kreeg waarbij de dochters zwarte kruisen over hun gezichten hadden. De familie denkt blijkbaar dat de foto’s en de aanval aan elkaar gelinkt zijn. De politie zei dat ze eigenlijk een persoon hadden die beweerde dat hij ervaring had in het maken van Molotov cocktails en voor de Bernard brouwerij werkte (de Molotovs werden gemaakt met Bernard flesjes). En het was deze persoon die brieven stuurde naar Stropnický. Vervolgens zei de politie dat deze persoon niet verdacht is en dat ze hem naar het psychiatrisch ziekenhuis stuurden.

De aanklagers grootste bewijslast was de vermeende geurovereenkomst tussen Igor en de Molotov flesjes. De verdediging vroeg of er een expert van de wetenschappelijk sector van geur kon getuigen, omdat ze dit soort bewijs als onbetrouwbaar beschouwden, maar dit verzoek werd door de rechter verworpen.

In verdediging.

Grappig genoeg is het Facebook dat in Igors verdediging gebruikt werd. Op het moment van de aanval was Igor Facebook aan het gebruiken om vanuit de studentenclub met zijn partner te communiceren. De rechter beweerde dat de conversaties onbetrouwbaar waren en trok de bewering in vraag, aangezien het Facebook alias niet identiek is aan Igors naam, en het bijgevolg eender wie kon zijn die daar schreef. Maar voordat dit tegen Igor gebruikt kan worden, moet de aanklager data en logs verzamelen en het vergelijken met Igors persoonlijke communicatiestijl, zoals een ouderwetse handschrifttest misschien. Dit gebeurde uiteraard niet.

De graffiti.

De gevangenisofficier bracht de rekening om de graffiti van de buitenmuren van de gevangenis te verwijderen naar voren. De graffiti verscheen blijkbaar omdat Igor het filmde.
De factuur was 6267Kč (ongeveer €230). Drie opmerkingen waard om te vermelden. Ten eerste werd het materiaal om de graffiti die in mei 2015 gezet werd, aangekocht in maart 2015. Ten tweede was het nodig om verscheidene gevangenen te vergoeden voor de 96 uur werk die ze nodig hadden om een muur van 8,5m² te herstellen. En ten slotte werd het opschrift “Bevrijd nationalisten”, dat er lang voorheen al opstond, ook verwijderd en bij Igors rekening toegevoegd. De rechtbank zei echter dat Igor dit niet hoeft te betalen omdat er fouten gemaakt werden in de gevangenisprotocollen rond schade. Ze schijten op hun eigen bureaucratie.

Het verdict.

Het verdict werd op 27 april 2016 om 13u aangekondigd. Het gerecht besloot dat Igor niet schuldig was aan de aanval op het huis van de Minister van Defensie. De rechter benadrukte echter dat dit niet is omdat het bewezen werd dat hij het niet gedaan had, maar omdat ze er jammer genoeg niet in geslaagd waren om te bewijzen dat hij het deed!

De tweede paragraaf van de aanklacht; medeplichtigheid in de overtreding van de vernietiging van buitenlandse zaken (het filmen van de graffiti).
Igor werd schuldig bevonden en veroordeeld tot deportatie uit Tsjechië voor twee jaar, en dat hij binnen de 20 dagen het land moet verlaten. Hij gaat echter in beroep tegen de beslissing, dus hoeft hij nog niet te vertrekken. Voorlopig.
De camera werd ook verbeurd aan de staat.

De verklaring.

Degene die filmde was duidelijk naar links en naar rechts aan het kijken, en dus de daders die de graffiti spoten fysiek aan het bijstaan.
Naast het psychologisch ondersteunen van “medeplichtigen”, wat het spuiten van slogans als steun aan mensen in de gevangenis betekent.

Igor heeft zogezegd geen banden in Tsjechië, geen voorzieningen of een degelijk visum en dus werd de straf van uitzetting als de meest gepaste gezien. De rechter vergat te vermelden dat Igor zonder reden al drie maand in de gevangenis doorbracht, dat hij hierdoor zijn studentenvisum verloor, en dat hij talrijke vrienden heeft in Tsjechië. Igor heeft een werkvisum aangevraagd, wat hem het recht geeft in Tsjechië te verblijven tot het moment dat de staat hem dit waarschijnlijk zal weigeren.

De uitspraak is duidelijk beïnvloed door politieke redenen. Voor twee jaar verband worden (naar Rusland!) voor het filmen van iemand die graffiti spoot en het niet respecteren van de lokale democratie, was de beste manier om van Igor af te raken.

De rechter nam het feit dat Igor al drie maand in voorhechtenis doorbracht, zonder reden, zonder mogelijkheid om zijn geliefden te contacteren, niet in overweging.

Je moet geen anarchist zijn om te begrijpen waarom Igor “onze” democratie verwerpt. Net zoals wij niet van Rusland moeten zijn om de democratische staten te verwerpen. En dat is niet omdat we Putins dictatuur willen (hoe de politie, rechtbanken en de media het lijken te zien), maar omdat ze gebaseerd zijn op een regime van ongelijkheid en uitsluiting door de instituties en de markt.

Igor zelf zei na het verdict dat “het hele proces gewoon gepolitiseerd is en de staat een gedehumaniseerde bureaucratische machine is, niet in staat om de banden en verlangens van de echte mensen te begrijpen”. Dit kreeg een instemmend applaus, waarna de rechter zei dat dit echt de laatste keer zou zijn, of dat ze anders de hele achterste rij zou buitengooien.

Vertaald uit het Engels. Originele tekst: https://antifenix.noblogs.org/post/2016/05/20/report-from-the-court-with-igor/