https://abcgent.noblogs.org/ https://abcgent.noblogs.org/ https://abcgent.noblogs.org/

Wegens aanhoudende problemen met deze website hebben we besloten om deze, nieuwe website te maken. Deze website zal dan ook niet meer geüpdatet worden. Onze excuses voor onze tijdelijke (online) afwezigheid.

Due to ongoing problems with this website we decided to make a new website. This old one will not be updated anymore. Our apologies for our temporary (online) absence.

ABC GENT

Solidariteit met elke gevangene die dit momenteel moet ondergaan. Tegen de gevangenis en haar wereld!

3 mei

‘Wij hebben 1 paar kousen, 1 broek, 1 hemd, 1 handdoek, 1 onderbroek en dit voor mij sinds 18 april. Eén celgenoot heeft dit al gedurende twee maanden. Wij krijgen geen vervangende kledij, waardoor wij genoodzaakt zijn alles zelf te wassen met de hand, in een wasbak zonder warm water.’

‘Sinds zes dagen hebben wij geen wandeling gemaakt, terwijl we met drie man zijn waarvan één persoon met matras op de grond slaapt. Elke nacht hebben we muizen op bezoek omdat we al 1 week ons afval niet opgehaald zien. Onze cel is al 10 dagen niet gekuist omdat een emmer, aftrekker en wasproduct ons geweigerd worden. Zelfs wc-papier ontbreekt. Er wordt altijd beloofd: straks, straks.’

‘Wij krijgen eenmaal per dag een middagmaal, dat meestal te wensen overlaat, wat boterhammen en een kleinigheid van beleg, koude koffie die we dan zelf proberen op te warmen op de verwarming.’

‘Ik heb zes dagen geleden mijn gebit gebroken, maar omdat er geen rapporten (brieven met bepaalde verzoeken) worden opgehaald, zie ik geen tandarts.’

‘De politie doet niets anders dan spelletjes spelen op hun telefoon of baseball met hun knuppels en papieren proppen.’

5 mei

‘Er is geprobeerd brand te stichten langs de buitenkant van ons raam. Wij moesten ramen dicht doen om te ontsnappen aan de geur en rook. Het is al de tweede brandstichting. De spanning loopt op, ik vrees meer en meer dat het eens fout gaat aflopen.’

‘15 uur 10: we zien ambulanciers rennen, iemand heeft zich opgehangen in zijn cel. We horen mensen in paniek. Mensen worden wanhopig in deze omstandigheden. Ik weet niet of de persoon nog leeft. Er is veel politie aanwezig.’

6 mei

‘Deze morgen kregen we onze medicatie. Alleen de kalmeerpillen zijn er om de gevangenen in een roes te houden, maar antidepressiva zijn afwezig. Mijn celgenoot had gisteren naar de dokter gemoeten, maar daar was geen sprake van.’

‘Het is al 14 uur en nog steeds geen eten omdat er incidenten zijn. Nog steeds geen buitenlucht gezien. Wel heb ik positief nieuws. Ik heb mogen bellen gedurende vijf minuten. Wat een opluchting.’

‘De directeur is iedereen persoonlijk komen groeten en geruststellen, wat ik zeer apprecieer.’

7 mei

‘Omdat ik altijd vriendelijk blijf, heb ik toch een aftrekker gekregen om mijn cel te kunnen kuisen. Ze weten dat ik niet gewelddadig ben. De cel was smerig, ik heb meermaals moeten herbeginnen. De medicatie was volledig maar geen ochtendmaal, geen koffie. Geen wandeling, geen bezoek, nog steeds geen verse kledij, alleen koud water aan de wastafel die al weken lekt. De persoon die op de grond slaapt zijn matras gaat onderlopen.’

‘Ik kijk door het raam en wat ik zie is een stort: er ligt van alles, jassen, dekens, potjes yoghurt. Ik zie ratten die zich voeden. Ik heb meermaals mij vrijwillig aangeboden om te werken maar noppes.’

‘Er wordt terug brand gesticht in onze vleugel. We ruiken verbrande plastic en rook en we moeten terug de ramen sluiten.’

8 mei

‘De temperatuur loopt op in de cel, zeker 30 graden. De pollen waaien binnen en de vliegjes zijn massaal terug. Het is om te stikken. Ik ben bloednerveus en het wordt me te veel. Ongedierte komt hier langs alle kanten binnen. Nog steeds dezelfde lakens en kledij.’

9 mei

‘Ik was wat ziek: hoofdpijn, buikpijn. Ik heb bijna de hele dag geslapen. Ik heb om medicijnen gevraagd, maar dat bleek niet mogelijk. Er werd niet geluisterd, noch geantwoord. Daarna een schamel eetmaal, geen koffie, niets.’

‘De douche was zonder warm water. Bar koud! Ik voel mij nog steeds niet goed, dus ik ga weer slapen, tussen de rellen door. Het is hier zo’n lawaai, ik stop wat papier in mijn oren in de hoop toch wat te kunnen slapen. Ik ben het hier beu, kotsbeu, mijn hoofd staat op springen.’

‘22 uur: We hebben een verse broek en hemd gekregen, maar geen medicatie voor de hoofdpijn. De verpleegster is aanwezig en toch krijg ik te horen dat er geen verpleegster is. Ik heb ze juist zien voorbijlopen! Ze liegen dat ze zwart zien.’

10 mei

‘Ik voel mij nog steeds ziek, zwak en slaap veel. Ik hoest en ik probeer een chef (een cipier) te zien maar deze loopt gewoon voorbij. Ik kan zelfs niet om een dokter vragen.’

‘Deze nacht barstte de hel los: heel de vleugel begon op de deuren te bonken en Allah Akbar te roepen. Het was oorverdovend. Er werd water in de gangen gegoten, dat kwam onder de deur binnen. Buiten was weer vuur gesticht.’

11 mei

‘Om 12 uur naar de tandarts die ik al vele dagen vraag. Op vijf plaatsen in de mond genaaid. Ik heb twee paracetamol gekregen tegen de pijn. De hele dag meer medicijnen gevraagd maar tevergeefs.’

12 mei

‘De post is meegenomen, maar nog steeds geen dokter of psychiater gezien. Sinds 13 uur heb ik recht op een telefoontje, het is nu 18 uur 30. Ik leer ondertussen Pools van mijn celgenoot.’

‘Plots hingen er overal verse kleren. Vreemd, want we kregen er twee dagen geleden nog.’

‘Ik heb dan toch nog een telefoontje mogen doen, het heeft me deugd gedaan.’

De “Free Kungsan 15” campagne heeft tot nu toe al €24000 samengeraapt, maar komen nog €11000 van het totaal tekort, en de tijd raakt op. We doen daarom beroep op internationale solidariteit om ons het laatste beetje te helpen verzamelen. We kunnen de gevangenisstraf niet delen, maar de kosten wel. We moedigen daarom iedereen aan die de mogelijkheid heeft om wat geld te missen om een donatie te doen, elke cent telt. Als je niet de middelen hebt om ons financieel bij te staan, deel dan deze oproep a.u.b. op sociale media.

En volg en deel a.u.b. ook de campagne op Facebook!

www.facebook.com/Fria-Kungsan-15-1658951601025993/?fref=ts

BANKGIRO: 627-0086 or SWISH: 123 091 64 45
Om van een niet-Zweedse bank te doneren:
IBAN: SE0680000832799438650120
Bic: SWEDSE

(NB: geef bij een overschrijving de mededeling: “kungsan15”)

Antifascistische Actie Stockholm

UPDATE: Eén van de gevangenen, Ates, werd vandaag 27 april vrijgelaten. Zijn vrienden wachten hem buiten op met champagne en zoals je in deze video kan zien, is het een blij weerzien.

Vertaald uit het Engels van ABC Brighton en Fria Kungsan 15 Facebook.

De afgelopen week hebben anarchisten honderden Muurkranten verspreid in o.a. de Haagse wijken Transvaal en de Schilderswijk. Het eerste nummer van de Muurkrant gaat over de opstand vorig jaar in de Haagse Schilderswijk. Hier kwamen duizenden mensen dagen lang in opstand tegen de politie en de staat na de moord op Mitch Henriquez, die door agenten dood werd gewurgd. Henriquez was het zoveelste slachtoffer van geweld door het racistische politiekorps van Den Haag. Het korps dat samen met het OM nog maanden lang jacht heeft gemaakt op de opstandelingen van afgelopen zomer.

Nu er alweer iemand vastzit en het er naar uit ziet dat het OM er alles aan gelegen is om hem zo lang mogelijk vast te houden op verdenking van het verspreiden van een poster met een tekst, is onze solidariteit uiten het enige wat wij kunnen doen. Solidariteit door actie. Hier onder kan je de Anarchistische Muurkrant downloaden. Print de Muurkrant en verspreid hem overal.

Download de Anarchistische Muurkrant: https://www.indymedia.nl/indyfiles/AnarchistischeMuurkrant#1April2016.pdf

Stop de repressie! Solidariteit met de gevangenen! Weg met de politie en de staat! Leve de anarchie!

Hier onder vind je de tekst van het hoofdartikel.

“Weg met de politie en de staat. Leve de opstand!

Over de opstand in de Schilderswijk

In de zomer van 2015 woedde er een opstand in de Haagse Schilderswijk. Een opstand tegen de dagelijkse onderdrukking en het racisme van de politie. Tegen de verstikkende realiteit van uitbuiting of werkloosheid. Een opstand van mensen die braken met de normaliteit van staatsrepressie: de rollen werden omgedraaid en de politie werd de straten uitgejaagd. De moord op Mitch Henriquez, de zoveelste racistische politiemoord, was de vonk die de opstand deed oplaaien. Laten wij niet vergeten, laten wij niet vergeven!

Door politici, de media, moskeeën en allerlei buurtclubjes werd de opstand weggezet als een ordinaire rel. Als een criminele daad waarvan de daders hard gestraft moesten worden. Maar geloof niet hen, de organisaties die van subsidie van de staat overleven, zij die hun eigen agenda willen voeren over de ruggen van de onderdrukten, zij die de onderdrukten uitverkopen om met de machthebbers om de tafel te kunnen zitten. Dat mensen in wijken als de Schilderswijk worden onderdrukt is wel duidelijk. Niet aangenomen vanwege je naam of uitgebuit voor een hongerloontje terwijl de bazen, grote bedrijven, politici en banken zich verrijken.

Het is de in de staat geïntegreerde racistische zondebokpolitiek die mensen van kleur de schuld geeft van armoede, huisvestingsproblemen en bezuinigingen, enkel om mensen tegen elkaar uit te spelen. Maar vluchtelingen, Marokkanen en Surinamers zijn niet de oorzaak van deze problemen. Het probleem zijn de politici en de staat die alleen de belangen behartigen van de bazen en grote bedrijven, en het is de moordende politie die dat alles, kosten wat het kost, beschermt.

De opstand in de zomer van 2015 was geen ordinaire rel. Het was een legitieme opstand tegen alles wat ons onderdrukt. Het was een opstand tegen de politie die ons op straat terroriseert. Tegen de controlewaanzin van cameratoezicht, ID controles en het zogenaamde ‘zero-tolerance
beleid’ die we alleen in arme wijken zien. Het was een opstand van een gemeenschap die zich niet langer door politieke spelletjes laat verdelen. Jaren lang is er gepraat en gevraagd om verandering maar niemand wilde luisteren. Dan is de enige optie om keihard in opstand te komen. Voor onze waardigheid, voor ons bestaan.

Zij die in opstand kwamen en weigerden te buigen voor onderdrukking en repressie zijn de mensen die hun waardigheid niet zijn verloren. Het zijn juist die mensen die hoop bieden op een andere, een betere toekomst! Laat deze zomer een hete zomer worden!

Weg met de politie en de staat! Leve de opstand! Leve de anarchie!”

Overgenomen van https://www.indymedia.nl/node/33117.

De enige media-aandacht die er tot nu toe geweest is, heeft gefocust op het onderwerp “extreemlinks terrorisme”. Van de oorspronkelijke 11 aangehoudenen zitten er momenteel nog drie achter tralies terwijl ze op hun proces wachten. Petr en Martin worden beschuldigd met “samenzwering om een terroristische aanval te plannen” en Ales met illegaal wapenbezit.

Ondertussen weten we dat de hele “actie” om de trein aan te vallen, waarvan de politie beweert dat ze die verhinderd heeft door Petr, Martin en twee anderen (die momenteel onderzocht worden zonder aanhouding) te arresteren, mee gepland werd door (op zijn minst) twee undercovers (meer info hier: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/07/01/the-czech-undercover-police-agents-reveald/) . Specifiek opgeleide undercover politieagenten infiltreerden een groep mensen en won hun vertrouwen om informatie te vergaren. Toen het informeren over hun nieuwe “vrienden” goed op gang was, begonnen ze te praten over de noodzaak om meer militante acties te doen en namen ze actief deel aan de voorbereiding van een dergelijk plan.

Martins advocaat zei in een interview:
“Mijn cliënt beschouwt de hele zaak als het resultaat van politie-uitlokking en hij had niet de intentie om een terroristische aanval te plannen of uit te voeren. Hij beweert dat als hij de undercover agenten niet had ontmoet, hij hoogstwaarschijnlijk niet in zijn huidige problemen zou zitten.”

De politie heeft zelf het hele gebeuren verzonnen. Zonder hun initiatief zou de hele affaire niet eens plaatsgevonden hebben. Het doel van de politie was hoogstwaarschijnlijk het discrediteren, intimideren en verdelen van de hele anarchistische beweging en om zoveel mogelijk informatie te verzamelen over de groepen, activiteiten en individuen.

Op 29 juni besliste het districtsgerecht van Praag dat onze kameraad I. in hechtenis te nemen. I. wordt beschuldigd in een andere zaak van repressie van “extreemlinks terrorisme”. I. werd op vrijdag gearresteerd en op zondag beklaagd. Volgens de politie nam I. deel aan de ‘aanval’ op het huis van de Tsjechische minister van defensie met molotov cocktails op 8 juni 2015.

Er zijn geen foto’s of video’s van deze ‘aanval’. Er was geen effectieve brand, hoewel er 4 flessen gesmeten werden. Geen ander bewijs van de ‘aanval’ is publiek gemaakt, niemand heeft de actie opgeëist. I.’s DNA komt niet overeen met de DNA-sporen die op de fles gevonden werden. De politie heeft de beelden van de bewakingscamera voor de ingang van I.’s studentenhome niet bekeken (de enige mogelijk in- en uitgang, de ramen zijn versterkt met tralies), die zouden tonen dat I. thuis was op het moment van de aanval.

Deze zogenaamde Molotov-aanval komt over als nog een opgezet plot, zeker als je bedenkt dat het (vermeende) plan om een militaire trein aan te vallen opgezet werd door politie-infiltranten.

Het simpele feit dat I. een Russisch burger is, past verdacht goed binnen de context van het politieke discours. Als antwoord op de vermeende dreiging van Rusland is het Ministerie van Defensie momenteel contracten aan het tekenen om de aanwezigheid van Amerikaanse militairen en toekomstige plannen voor Amerikaanse militaire basissen in Tsjechië te regelen. De dienstplicht ligt ook weer op de onderhandelingstafel.

“Voor mij is dit eigenlijk een bevestiging dat de huidige koers van het Ministerie van Defensie, dat ik leid, juist is,” reageerde minister Stropnický.

I. kreeg de ergste vorm van opsluiting, met heel erg strikte omstandigheden. Geen bezoekers toegelaten en nauwkeurig gevolg e-mailverkeer, die I. pas enkele weken na datum kan inkijken.

We zijn bij jullie.

De Fenix 4, gevangenisomstandigheden, eenzaamheid en honger
Tot nu toe hebben er geen rechtszaken plaatsgevonden. Bijgevolg moeten de beklaagden als onschuldigd beschouwd worden. De realiteit is echter dat niet enkel in de media (van wie we niet anders verwachten dan een sensatiehonger), maar vooral in de gevangenis de veronderstelling van onschuld blijkbaar vergeten wordt, en de beschuldigden behandeld worden alsof ze al veroordeeld zijn.

Ze werden alle drie toegewezen aan verschillende gevangenissen in Tsjechië. Petr zit in de gevangenis van Ruzyne, Martin in die van Pankrác en Ales werd onlangs overgeplaatst naar de gevangenis van Brno. Petr heeft de kans gekregen om andere gevangenen te ontmoeten, al was het maar voor enkele ogenblikken. Ales en Martin zaten in isolatieregimes zonder enige mogelijkheid tot sociaal contact. Maar sinds midden juli zijn ze verplaatst en delen ze een cel met andere gevangenen. Petr, Martin en Ales krijgen elk één bezoek van 90 minuten om de twee weken, beperkt tot 4 mensen. Ze krijgen de toestemming om 90 minuten te wandelen in een afgesloten deel van de gevangenis. I. heeft geen toestemming voor bezoek en alle e-mail wordt zorgvuldig gelezen door een politieprocureur dus het duurt weken vooraleer I. enige mail krijgt.

Martin werd begin juni overgeplaatst naar de gevangenis van Pankrác en de reeds onbenijdenswaardige omstandigheden zijn nog verslechterd. Hij werd van andere gevangenen gescheiden en in een isolatiecel geplaatst. Al zijn persoonlijke bezittingen werden hem ontnomen en geld werd wekenlang niet doorgegeven aan hem. Hierdoor kreeg Martin geen toegang tot een radio die hem opgestuurd werd. De radio moet een ‘input onderzoek’ ondergaan dat betaald wordt met Martins eigen geld. Hij heeft mensen enkel achter tralies en plexiglas ontmoet, is altijd gehandboeid en krijgt 90 minuten per dag te toestemming om te wandelen in een smalle betonnen gang.

De situatie rond Martins en I.’s dieet is ronduit schandalig. Volgens de statuten van de gevangenis van Pankrác heeft Martin het recht op een veganistisch dieet, maar in realiteit krijgt hij zelfs niet eens een vegetarische maaltijd. Martin kreeg ironisch genoeg de optie tot een “alternatief” Halal dieet aangeboden, dat dierlijke producten bevat (maar op een speciale wijze gedood), met de afwezigheid van varken, overduidelijk niet veganistisch. I. krijgt in Ruzyně een zogenaamd vegetarisch dieet maar hij zegt dat er desondanks vlees in zit. Geen van beide is een oplossing voor een veganistisch dieet. Martin en I. krijgen bijgevolg niet genoeg eten. Daarbovenop mogen ze allemaal maximaal 5 kg aan pakketten per drie maand krijgen, waarvan de inhoud strikt gereguleerd is. Hoe dan ook zou basisvoedsel moeten voorzien worden voor de gevangenis en niet door mensen buitenaf!

We roepen op tot steun voor alle drie de beklaagden, vooral Martin en I. op dit moment, die lijden omdat de gevangenisautoriteiten hun veganistisch dieet niet respecteren en weigeren in hun eetvoorkeuren te voorzien.

Er zijn heel veel mogelijkheden, zelfs kleine groepen kunnen succesvol iets op poten zetten:

• Vertel mensen over de zaak: er wordt veel foute informatie verspreid over de Fenix. De politie en de media hebben er alles aan gedaan om een narratief op te bouwen waarin anarchisten er op uit zijn eender wat te vernietigen en mensen aan te vallen of zelfs te doden, en waarin de politie in alle haast terroristen arresteerde die een aanval aan het plannen waren. Dit verhaal is gebaseerd op de belangen van de autoriteiten, niet op de realiteit. Dit discours moet ontkracht worden voordat de Fenix 4 berecht worden om vergelijkbare repressie in de toekomst te voorkomen.
• Verdeel deze informatie en ander ondersteunend materiaal: er is vanalles beschikbaar op de website, naast flyers en fantastische t-shirts en zo verder. Je kan een stand opzetten op het volgende evenement in je buurt, een distro in sociale – en gemeenschapsruimten zoals onze kameraden in Stockholm, Edinburgh en Dresden deden. Vertel het aan vrienden en buren. Ondersteunend materiaal kan gevonden worden op de website https://antifenix.noblogs.org/ en je kan hen bereiken via antifenix[at]riseup.net
• Doneer: dit is helaas slechts het begin van een zeer lange en dure legale strijd. Fondsen zijn nog steeds nodig voor advocaten- en gerechtskosten naast andere legale uitgaven en veganistisch eten. Donaties, benefieten en fondsenwervende inspanningen zijn enorm nodig en worden immens geapprecieerd.
  Bankgegevens: 8760190237/0100, IBAN: CZ98 0100 0000 0087 6019 0237
  Swift code: KOMBCZPPXXX (KOMBCZPP)
• Je kan ook bellen, schrijven of (indien mogelijk) een bezoek brengen aan/naar de gevangenisautoriteiten van Pankrác en gevolg vragen aan hun statuten betreffende het dieet van gevangenen.
  Het adres van Martin: Vězeňská služba ČR, Vazební věznice Praha – Pankrác, PO Box 5,
  140 57 Praha 4, Czech Republic, Phone: +420 261 031 111,
  Email: vvpankrac@vez.pan.justice.czI. – Ruzyně: Vězeňská služba ČR, Vazební věznice Praha-Ruzyně, Staré náměstí 3, 161 02, Praha 6, telefon: 220 510 000, e-podatelna@grvs.justice.cz
• Indien mogelijk kan je een solidariteitsdemonstratie op poten zetten, zoals die van de Solidariteitsgroep in Sint-Petersburg: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/15/petrohrad-report-z-demonstrace-proti-represim-anarchistu-a-antifasistu/
• In het buitenland kan je politieke druk uitoefenen op de Tsjechische ambassade zoals onze vrienden in Edinburgh deden: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/12/solidarita-v-edinburghu/
• Steun kan ook uitgedrukt worden door creatieve acties of gouwe ouwe benefietconcerten, skatesessies, graffiti, spandoeken, kraken, het schrijven van liedjes. Alle macht aan de inbeelding! Creativiteit kent geen grenzen, net als onze wil om te helpen. Zorg wel dat je nadenkt over het type actie/evenement dat je op poten zet, zodat je de situatie niet nog erger maakt dan ze al is.

Bijna alles kan gebruikt worden tegen de repressie en om gevangen kameraden te steunen. Zoals Peter in zijn brief zei:

“Liefste vrienden,
mijn grootste en meest vurige verlangen is dat je blijft zoals je bent, en niet geïntimideerd raakt. Mijn levenslange motto was altijd om vertrouwen te hebben in mensen en mijn gevangenschap bevestigt dit des te meer. Zelfs hier, tussen de gevangenen en de cipiers, kan het verlangen naar echte vrijheid gevonden worden.
Hou je goed en dankjewel,
met een broederlijke knuffel van Peter S.”

AntiFénix
Naast theoretische, informatieve en communicatieve activiteiten, organiseren we ook de gewone coördinatie van steun- en solidariteitscorrespondentie met gevangenen. Brieven zijn essentieel voor het contact van gevangenen met de buitenwereld waarvan ze afgesloten zijn. Als het te moeilijk voor je is om evenementen in Tsjechië te bezoeken of om een briefschrijfavond te organiseren, maar je graag naar gevangen kameraden wil schrijven, zijn er verschillende manieren om dit te doen. Je kan via e-mail een brief naar antifenix[t]riseup.net sturen en zij zullen hem voor jou op de post doen. Je kan hen ook een mail sturen om ons het juiste adres van de gevangenen te vragen. Een downloadbare gids over hoe naar gevangenen te schrijven staat op de Antifénix website en we raden aan deze te lezen voor je effectief een brief opstuurt.

Een paar mensen met fluitjes of die luid roepen als ze voorbij de muren van een gevangenis lopen kunnen een hoop steun en energie geven aan de gevangenen. Hoewel individuele gevangenen misschien niks zullen kunnen horen, verspreidt het nieuws zich vaak als een vuurtje doorheen de gevangenis. Het is mogelijk dat dit hun toestand verergert, maar ze verwelkomen alle vier zo’n bezoek.
Na de spontane demonstraties in Ruzyně schreef Petr het volgende:

“Zaterdag hoorde ik de geluiden van een solidariteitsactie! Woorden schieten te kort om uit te drukken hoeveel dat voor me betekende! Dank jullie, zusters en broeders!”

Martins zus stuurde dit bericht:
“Toen op zaterdag (6 juni) de protesten gehouden werden aan de gevangenissen van Pankrác en Ruzyně, vertelden de autoriteiten aan Martin dat, als zijn vrienden zouden doorgaan met hun show, zijn omstandigheden zouden verstrakken. Martin zei me om iedereen te vertellen dat ze moeten doorgaan met de protesten en om ze luider en frequenter te maken. Hij was zich bewust dat er een protest plaatsvond, maar werd overgeplaatst naar een andere kamer met een klein raampje. De steun die hij krijgt van zowel familie als vrienden betekent veel voor hem, alsook voor Petr en Ales.”

Solidariteit in ons echte wapen
Met het oog op de veronderstelling van onschuld, zouden we er graag op wijzen dat de machten die mensen arresteren en vervolgen paradoxaal genoeg niet hun eigen wetten (waarmee we niet akkoord gaan, en die buiten onze macht om te veranderen liggen) naleven. We zouden graag de hoop leugens die over Martin, Petr, Ales and I. geschreven werden, ontkrachten. In onze ogen blijven ze allemaal vrienden, kameraden, of op zijn minst mensen die steun verdienen, zelfs in het geval van verlies en veroordeling.

Veroordeeld en gevangen omwille van een actie die ze nooit uitgevoerd hebben en die hoogstwaarschijnlijk het resultaat was van gecoördineerd undercover politiewerk. Veroordeeld in een nieuwe heksenjacht, waar we allen hetzelfde lot zouden kunnen ondergaan. Veroordeeld omwille van het uitdrukkelijk niet-accepteren van overheersing en ongelijkheid.

De werking en noodzakelijkheid van de gevangenis krijgt nooit onze steun en goedkeuring, ongeacht of de “Fenix 4” schuldig bevonden worden of niet.

Voor Ales, Martin, Petr en I. is steun van buitenaf momenteel het belangrijkste. In de gevangenis gaat de tijd anders voorbij, en terwijl wij van de zomer genieten, zitten zij in complete isolatie, zonder planten, fluitende vogels, zwemmen in de rivier, fietstripjes, rond het kampvuur zitten met vrienden, lieve woorden, knuffels, liefde, vrije beweging, de zon zien, zelfs bijna zonder eten.

Ales:
“De grootste oorzaak van mijn neerslachtigheid (die niet heel erg enorm is), is de afwezigheid van mijn favoriete muziek, prachtige natuurtaferelen, waarvan ik hou, van mijn favoriete plaatsen waarnaar ik terugkeer en waar ik over het leven kan mijmeren. De plek waar ik kan nadenken over de dood, de liefde, haat of over iemand met wie ik mijn ideeën en dromen deel over het echte leven in de microkosmos van de eindeloze anarchie.”

Solidariteit is voor ons, als antiautoritair-ingestelde individuen, het meest basic idee en ook één van de meest krachtige leermeesters, omdat het onmogelijk te vernietigen is met simpelweg fysieke kracht.

Martins zus:
“Als ze weten dat we er zijn voor hen, vastberaden om te toen wat nodig is om hen te steunen en aan te moedigen, worden ze sterker en moeilijker te breken. Ze moeten weten dat we er zijn voor hen…”

Deel dit alstublieft!
AntiFénix

Vertaald uit het Engels. Bron: https://antifenix.noblogs.org/english-info/

Hij wordt beschuldigd van deelgenomen te hebben aan gewelddadige confrontaties bij “Verdener Eck” na een voetbalwedstrijd tussen SV Werder Bremen en het HSV. Die dag heeft een groep nazistische hooligans van Bremen een groep antifascistische Ultras aangevallen. De aanvaring resulteerde in gewelddadige confrontaties tussen de twee groepen. Ook al vond dit plaats na een voetbalwedstrijd, en bestaan de groepen uit voetbalfans, heeft dit niets te maken met voetbalrellen! Het gevecht had een politieke achtergrond. De hooligans vielen de Ultras aan omdat ze hen zagen als extreem-linkse antifascisten.
Sinds zijn arrestatie zit Valentin in voorhechtenis, wachtend op zijn proces. Op een persconferentie op 2 juli 2015 presenteerde de politie hem als de hoofdverdachte in het onderzoek. Hij wordt beschuldigd van ernstige geweldpleging en ernstige verstoring van de openbare orde (“schwerer Landfriedensbruch”).
De politie heeft duidelijk gemaakt dat Valentin gebruikt zal worden als rolmodel tegen politiek geweld. Deze situatie is walgelijk! We staan in solidariteit met onze kameraad, vriend en broeder Valentin. We zullen er alles aan doen om aan zijn zijde te staan en hem alle steun te geven die hij nodig heeft.

Om hem financieel te steunen hebben we een bankrekening aangemaakt voor donaties. Draag je steentje bij, aangezien dit over ons allen gaat. Doe hem jouw solidariteit voelen door hem brieven te schrijven. Er is een postbus waar je deze brieven naar kan versturen. Hou er a.u.b. rekening mee dat de politie deze boodschappen kan en zal lezen (adres van de verzender, inhoud, etc).
Om je constant op de hoogte te houden van Valentins situatie is er een blog waarop we je zullen informeren over nieuwe ontwikkelingen in zijn zaak.

Gevoed door haat, woede en verzet!”

Bankrekening voor donaties :
Rote Hilfe e.V. Ortsgruppe Bremen
IBAN: DE29 4306 0967 4007 2383 97
BIC: GENODEM1GLS
GLS – Bank
Mededeling: Freiheit für Valentin
(Vergeet a.u.b. de mededeling niet!)

Postbus :
Infoladen Bremen
C/O Valentin
St-Pauli-Str. 10-12
28203 Bremen

Vertaald van : http://valentin.blogsport.de/infos/